Sanat, Kültür ve Mutfak
Phyllis Pray Boberundefined Sanat, Kültür ve Mutfak Sözleri ve Alıntıları
undefined Sanat, Kültür ve Mutfak sözleri ve alıntılarını, undefined Sanat, Kültür ve Mutfak kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
tarihöncesi "mutfağını" incelemek, bir arkeolog için bile, neredeyse olanaksızdır.
Üzerinde hayvanlardan doğurgan çıplaklara kadar her türlü figürün bulunduğu kalıplar kullanılarak resim baskılı ekmek yapılabiliyor ya da her türlü kalıplı tava ekmeği çıkarılabiliyordu. MÖ 2. binyıla gelindiğinde, Mezopotamya'nın yerlileri ile Anadolu'dan gelen yayılımacı Hititlerde, gerçek kurbanın yerine onun bir örneğinin kurban edilmesinin yaygınlaştığı görülüyor (Resim 36, 37). Orta Fırat üzerinde yerleşik Mari Krallığı'nda saray ambarlarında birçok kalıp tava bulundu.
Ekmeğin baş köşedeki yerini yansıtan sayısız
örnekten biri, işçinin ücretinin ekmekle ödenmesidir; bir başkası, Mısır dilindeki, ekmek çeşitlerini belirten sözcüklerin çokluğudur. Liste Eski Krallık döneminde (MÖ y. 26oo-2ı8o) bir düzine dolayında değişik ekmek çeşidiyle başlar, Yeni Krallık döneminden bir dökümde ekmek ve çörek çeşidi kırkı bulur.
Tarihte işçi sınıfının ekmek mücadelesine bir değini...Kitabı okuyor
Tarihte tarımla uğraşan tüm halklar gibi, Mısırlılar da enerji ve besini büyük ölçüde tahılların sağladığı bir beslenme düzeniyle ayakta duruyorlardı. Tahılların başlıcası -daha sonraları yola gelmez Romalı işçilerin karnını doyuracak buğdayın kaynağı, "buğday ambarı" verimli Nil topraklarında- arpaydı. Göründüğü kadarıyla tarımı en erken baş lamış olan ve herhangi bir buğday türünden daha ucuza gelen arpa, fi ravunlar Mısır'ında yaşayan alt sınıf l arın ana besin maddesi olmak yanında, içkisinin de kaynağıydı. '9 Buğday türleri arasında düşük nite likli bir tür olan Triticum dicoccum (gernik buğdayı), Ptolemaios süla lesi zamanına kadar en çok kullanılan türdü. Lapası yapılıyordu ya da kabuğundan ayırmak için havanda dövüldükten sonra el değirmeninde öğütülerek un elde ediliyordu (Resim 19). Seçkinterin sofrasında kulla nılacak ince elenmiş unları elde etmek için saz ya da kamıştan ince elek ler kullanılıyordu. Kişinin yaşamdaki konumu ne olursa olsun, çok sayı da ekmek çeşidi yalnızca bu dünyada değil, (ölü gömme törenlerinin kanıtladığı gibi) öteki dünyada da yaşamın dayanağı sayılıyordu, ayrıca tapınakların en gözde adaklarındandı. O ne çeşit bolluğu! Her tatta, her biçimde ekmek!.. Küle gömülmüş, sıcak bir taşa ya da bir tandırın iç yüzüne şaplatılmış yassı, mayasız arpa ya da buğday bazlamasından tutun da, çok özenle hazırlanmış, kimi zaman dinsel duygular uyandır6an piramit ya da bir yaratık biçimi verilmiş kalıplarda pişirilmiş buğday unundan somunlara dek ...
Sayfa 61Kitabı okuyor
Çatalhöyük halkı, alüvyonlu topraklan ve ırmaktan hiç olmazsa mevsimlik sağlanan sulama sayesinde en az 14 değişik yenebilir bitkinin tarımını yapmış görünüyor.
Bizi aydınlatanlar sanatçılardır.
Roma
Kırmızı şarabın rengini açmak için tebeşir
ve alçı, rayiha katmak için mür (sarı sakız) ve anasondan başka her türlü kokulu ot, tarçın, safran ve acıbadem kullanılırdı. Daha bitmedi: Bir de şarapların sağaltım için kullanılanı ya da meyve ve başka maddelerden yapılanı vardı. Kimileri şarabın rengini koyulaştırmak üzere tütsülenmişinden, kimileri acı, ıtırlı pelin (artemisia) katılınışından hoşlanıyordu.
Sayfa 261 - Kitap yayınları
İncir Zeus için kutsaldı, meşe palamudu Demeter için ... Yaban incirinin adı olunthos da yine Yunan öncesi bir yerli köke işaret eder. Taze ve kuru incir öteden beri önemli bir besin kaynağı olagelmiştir. Bunu Mykenai kölelerinin tayın listelerinden biliyoruz ve incirin ilerde Roma döneminde tutsaklara güç verici yiyecek olarak kullanılması şaşırtıcı gelmeyecek.
Ölüme ilişkin inançtan kaynaklanan Öteki Dünya'da yiyecegini saglamak üzere ekip biçme resimleri, mönüler, mezarlara ve tapınak törenlerine getirilen adakların dökümleri, her bir yiyeceğe ayrı ayrı, bir tutanagım gerektirdiği özeni gösteriyor. Şunu ileri sürüyorum: Bu zihinsel tavır ile Mısırlıların doğaya karşı duygularının kendine özgü niteliği bir araya gelince, aşçıların bunca bolluktan yararlanarak yaptıkları yemekleri, başka bir deyişle, en üstün yemeklerinin estetiğini, kaçınılmaz olarak etkiliyordu.
Atina'da yemek yiyen "meze-çerez"le doyardı
Sayfa 154Kitabı okuyor
Marsilya şarapları türünde reçineli şaraplardan tat almayı Romalılar Yunanlılardan öğrendi.
Sayfa 262 - Kitap yayınları