Var-olan var-olan şeyde ve bu anlamda kendi-başına olan şeydir. İnsan kendi de dahil, böyle bir var-olanların real dünyası içinde yaşar ve böyle bir dünya tarafından çevrelenir. Onun ödevi, bu kendi başına var olan varlığı incelemek ve araştırmaktır.
Ne doğan güne hükmüm geçer
Ne hâlden anlayan bulunur,
Ah aklımdan ölümüm geçer
Sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur.
Ve gönül Tanrısına der ki:
"-Pervam yok verdiğin elemden;
Her mihnet kabulüm, yeter ki
Gün eksilmesin penceremden."