Bir kelimeyi söylemek isteriz; kendimizi ona dilimizdeki tat kadar yakın hissetmemize rağmen hatırlayamayız varlığını biliriz. ona "sanki" dokunuruz ama erişemeyiz bir türlü: "adı dilimin ucunda" deyip dursak da o uç bir uçurum gibi açışıverir önümüzde.
Biz rüyaya çık(a)mayız, rüya (haber/ bilgi) isterse bize iner. Bize inende hükmümüz yoktur ancak bize inenin ne olduğunu anlamak ve onu bilgi olarak bir şeye delil kılmakta bir hükmümüz vardır.
Bakış açısı, birikimimiz ve aura'mızla doğru orantılı olarak, zamana, mekânlara, şeylere, durumlara, olay ve olgulara yüklediğimiz değişken ve sabit değerlerin toplamıdır.