Dünya kendini, her türlü ilişkinin nesnellik öncesi koşulu olduğu ölçüde bakışımıza sunulmaktadır. Heidegger bu durumdan çifte sonuç çıkarır; sanat yapıtı bir nesne olmadığı gibi, bize kendini nesne olarak da sunmaz: Van Gogh'un temsil ettiği ayakkabı çifti bir nesnenin imgesi değildir, çünkü yapıtın bize kesin olarak gösterdiği, nesnelliğin şeylerin özünde yer almadığı olgusudur.