"Ailecek obezdik biz; yani şişko, obur, fıçı, duba; aklına ne gelirse oyduk. Domates gibi yuvarlana yuvarlana bir yürüyüşümüz vardı, utanırdık insanlığımızdan. Birbirimize bakar, aşırı şişmanlığımızdan ötürü birbirimizi kınar, her birimiz bir diğerimizde kendimizi gördüğümüz için, kendimize esef eder ve her esef edişimizde ciddi, kesin, azimli bir karar verirdik:
"Yarından itibaren perhize başlıyorum!"