Elif Şafak’ın aşk,havvanınüçkızı,kağıthelva’dan sonra okuduğum dördüncü kitabı sanmakiyalnızsın gazete ve dergilerde yayımlanmış deneme yazılarından oluşuyor.Her kitabında okurken farklı ve keyifli bir yolculuk yaşadım.Sanma ki yalnızsın’da Kaç yüzü var sevgilinin?,Hiçliğin varlığı,Dost,Onlar ve hanımları,Uzaktan sevmek,Uzun evliliklerin sırrı nedir?,Kadınların kendini kanatma kabiliyeti,Devlet algımız ve biz,Savaşsız bir dünya,Konuşamamak,Yorgun demokrasi gibi birbirinden güzel bir çok başlık var.Bu başlıklar altında işlenen konuların aktarılışındaki sıcaklığı ve düşünce tarzı ile kaleme alınış şeklini beğendim.Bu kitapta farklı bir Elif Şafak var Yazılarında hayattan,kendi yaşamından kişisel itiraflarını görmek ve en önemlisi okuduğu yazarların kendisinde bıraktığı güzelliklerin izlenimlerini bizlerle paylaşmış.Okurken çok farklı duraklarda soluklandım.Kalemine sağlık. Bu arada kapakla ilgili yorumlar almıştım.Okuduktan sonra iki farklı düşünce oluşturdum kapak tasarımı ile ilgili.Birincisi “Yalnızlık kocaman bir okyanusta bir balık gibi tek kalmaktır.” İkincisi, YaInızIık, insanın çevresinde insan oImaması demek değiIdir. İnsan, kendisinin önemsediği şeyIeri başkaIarına uIaştıramadığı ya da başkaIarının oIanaksız buIduğu bazı görüşIere sahip oIduğu zaman, kendisini yaInız hisseder.Kapak tamamen kitapta anlatılanların bir yansıması olmuş O yüzden diyorum ki kitabı okumadan yorum yapmayın ve okumadıysanız okuyun “Kim bilir,bakarsınız hakikaten barış,hakikaten demokrasi,hakikaten huzur olur !” elifşafak
