Nobel Edebiyat Ödüllü, Mısırlı yazar Necip Mahfuz’un başyapıtı kabul edilen Kahire Üçlemesi, bir ailenin üç kuşak hikâyesi ekseninde, Mısır’ın yirminci yüzyılın ikinci çeyreğinin siyasi ve toplumsal panoramasını çiziyor. Üçlemedeki her kitap, ailenin bir kuşağına odaklanıyor ve adını o kuşaktaki fertlerin evlerinin bulunduğu sokaktan alıyor, ki bu sokaklar Kahire’de gerçekten varmış.
Serinin ilk kitabı Saray Gezisi, ailenin ilk kuşağının hikayesini anlatıyor. Çocuklarını son derece katı kurallarla yetiştiren, disiplinli ve hatta despot bir baba olan tüccar Ahmet Abdülcevat ile eşi ve beş çocuğu etrafında şekillenen kurgu ekseninde, dönemin Mısır toplumunu tüm değer yargıları, ahlak kuralları, evlilik, aile gibi başlıca konulara bakış açılarıyla beraber resmediyor Necip Mahfuz. Saray Gezisi’nin ilk yarısı bu bakımdan bana çokça Tanizaki’nin Nazlı Kar’ını anımsattı. Elbette toplumsal kuralların kadın ve erkeğe, zengin ve fakire farklı çalışan çifte standartlı ve ikiyüzlü tabiatını da atlamıyor yazar; yer yer boğularak, çokça öfkelenerek ve bizim de yuvarlanabileceğimiz uçurunları gördükçe hep Atatürk’e minnet duyarak okuyorsunuz. Kitabın ikinci yarısında siyasi olaylar da kurguya dahil olmaya başlıyor ve daha da ilgi çekici bir hal alıyor roman. Birinci Dünya Savaşı’nın son zamanlarında başlayarak İngiliz işgali altındaki toplumu resmeden Mahfuz, Mısır Devrimi sırasında Kahire’de sokaklarına götürüyor okuru.
Necib Mahfuz kesinlikle kalemiyle tanışılması gereken bir yazar.
Akıcı anlatımı, özgün tarzı ve işlediği konular ile kitap okuması çok keyifli ve aydınlatıcı bir yolculuğa çıkardı beni.
Bu kitabı okurken hem güzel vakit geçirdim hem de okuduğuma en çok değen eserlerden biri olduğunu
