Sardunya Kokan Kadınlar
Mine Engin TekayQuotes
İnsan kendinden ne zaman vazgeçiveriyor, yaşamın hangi kırılma noktasında? Neden geç fark edip, geç pişman oluyoruz? Ve neden pişmanlıkla geri dönmek isteyişimiz, hep yolların kapandığı zamanla kesişiyor? Sen de geri dönmek istedin mi, yaşarken kendini hiç hesaba katmadığını geç fark ederek? Ve yollar tam da yeni kapanmışken...
Sayfa 16Kitabı okudu
- Neden en çok sardunyaları seviyorsun babaanne ?
- Kadınlara benziyorlar çünkü.
- Nasıl yani ? Hiçbir şey anlamadım!
- Onlar da kadınlar gibidir işte; güçlüdür, kışa dayanıklı, zorluğa dirençli. Tıpkı kadınlar gibi hemen kök salar bulunduğu yere, sıkı sıkı tutar toprağını; sahiplenir. Her tür toprakta da yetişir ha! Güçlüdür bünyesi, nazlanmaz diğerleri gibi. Pencere önlerinde bekler gelmeni; avlularda, balkon köşelerinde gözler yolunu, sabırlıdır. Şartlar uygun olsun, bir de sevilsin yeter ki ömür boyu esirgemez çiçeklerini, çoğalır hep eksilmeden. Dökmez yapraklarını elini her uzattığında; küsmez sana, kapatmaz kendini, sararıp solmaz, nazlı değildir, kıymet bilir. Sen sev yeter ki... Anlar elbet, bak o zaman nasıl cömertçe sunar kendini sana! Kokusunu unutmaz bir kez duyan da ömür boyu yüreğinde saklar.
Yüreğim, tenimden önce çürür o vakitler; sen bilmezsin...
Biz, ekmek arası yapıyoruz artık: aşkları, dostlukları, ilişkileri. Çabucak hazırlayıp çabucak tüketiveriyoruz.
Hangisi daha çok yakar insanın canını, ihanet mi cinayet mi ? Yoksa her ihanet biraz cinayet midir kirli yaşamlarımızda ?