Şarkılar Kitabı
Heinrich HeineSözler ve Alıntılar
Bense insanım, değersiz hakir,
Ölmek şansım var benim,
Uzun sürmez yakınmam.
Sayfa 242Kitabı okudu
Size acılarımdan dert yanınca
Esnediniz, hiçbir şey demediniz;
Onlardan zarif şiirler çıkarınca
Övdünüz, iltifatlar ettiniz.
Sayfa 184 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 1. Baskı. İstanbul, Mart 1972.
Vuruşuyor iki kardeş,
Vuruşuyor gözleri dönmüş.
Ellerde kılıç, nedendir
Kardeş kardeşe bu dövüş?
Önce ümidim yoktu,
Dayanamam sandım;
Sormayın nasıl oldu,
Ama işte dayandım.
Sayfa 56Kitabı okudu
O gün bugün eriyor gövdem,
Ölüyor ruhum, özlemler içinde
Mutsuz kadın beni
Gözyaşıyla zehirledi.
Sayfa 165 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 1. Baskı. İstanbul, Mart 1972.
Çıka dursun hemen sözüm ağzımdan
Daha da güzelleşti genç kız,
Hep aynı şeyi söylüyordu:
“ Kalbindeki İlâhî mutluluğu ver!”
Beynimde boğuk boğuk uğuldayan söz
Boşalttı bir alev denizi
Ruhumun en uzak köşelerine,
Sanki soluğum kesildi.
Bir sızı, can evimde,
Parçalamak istiyor bağrımı;
Nerede olsam, nereye gitsem,
Oradan öteye sürüyor beni.
İtiyor sevgilimin olduğu yere,
Grete geçirecek sanki acımı;
Ama gözlerine bakar bakmaz
Oradan da kaçıyorum, alıp başımı.
Çıkıyorum dağların yücesine,
Issız yerler ne de olsa;
Ağlamaya başlıyorum
Tek başıma kalınca.