Devrim ve Çay adına...
Alper Gencer ile ilk tanıştığım yer üniversite zamanımda takip ettiğim kendi kişisel bloğu oldu; Devrim ve Çay...
"Şarkısızın Şarkısı" da kişisel bloğundan beslenmiş bir kitap. Bloğun hepsini okumadığım için kesinlik belirtemiyorum ama kitaptaki bazı şiirlere Devrim ve Çay'ı bilenler aşina olacaktır.
Alper Gencer, kendine has üslubu ve ilk okunduğunda "ne dedi şimdi bu?" kıvamında dili olan bir kalem. "Aha, bak bunu anladım" dediğimiz yerde hiçbir şey anlamamış da olabiliriz. Ya da anlamışızdır ama bazı şeyleri konduramıyoruzdur. Gencer'in şiire ve aslında şairliğe farklı bir yaklaşımı var. Hal böyle olunca yazdıkları da nasibini alıyor bu yaklaşımdan.
Alper Gencer keskin bir dile sahip, yumuşak değil sivri köşeli şiirlerin sahibi. Şiirlerinin birçoğu eleştiri içeriyor; yoksulluk, mazlumlar, dini sömürenler, koltuklular ya da yalancının çobanlarına dair. Çoğu yerde de bu konulara gönderme yaptığı için okurken "şimdi kime gönderme yaptı bu?" diye kafalarda bir dünya soru dolanabilir. Cevabını bulan sahip çıksın, neticede sağ kalan cevaplar bizimdir.
"dünyanın bütün şarkısızlarına..." ithafı ile başlayan bu kitap -şarkısı olan olmayan farketmez- farklı kalem okumak isteyenlere önerimdir.
