Satranç oyununa karşı ilgim olmasa da, kitap çok beğenildiği için bende merak uyandırdı. Bir de şu sıcak günlerde uzun süre elimde kalacak kitaplar istemediğim için yetmiş sayfa idealdi.
Yazarın psikoloji analizleri mükemmeldi. Ayrıca satranç bilmeyen ben bile satranca ilgi duydum okurken ama kitabı bitirirken ilgimi tekrar yitirdim.
Sonunu biraz daha farklı beklemiştim Czentovic'in yenileceğini ve o kaba saba çocuk hâliyle ağlayarak kamarasına gideceğini ummuştum fakat yanıldım.
Zweig'in okuduğum ikinci kitabı. Dili akıcı ve sıkıcı değil. Diğer kitaplarını da okumayı düşünüyorum. Esenlikle...
