Karanlık, uçsuz bucaksız bir hiçliğin ortasında kendi zihniyle satranç oynayan, hem siyah hem beyaz olan bir adam. O karanlık ve sonsuz hiçlikte beyaz olan tek oluşum yine kendi zihni aslında. Stefan Zweig, monotonluk ve yalnızlığın getirdiği psikolojik buhran sonucu, küçük bir satranç kitabı edinmesiyle kendi hiçliğinde kaybolan ve neredeyse deliliğe ulaşan Doktor B. üzerinden okuyucuları derinden sarsan bir eser ortaya çıkarmış. Tüm okuyuculara tavsiye ederim. "Etrafımı saran o korkunç boşluğun altında ezilmemek için, o rezil durumum kendimi hiç olmazsa Siyah ben ve Beyaz ben olarak ayırmak zorunda bırakmıştı."
