Şansın pek geçerli sayılmadığı bir düşünce oyunu olan satrançta, kendine karşı oynamak istemenin mantıksal açıdan tek bir geçerli sebebinin bile olmadığını idrak etmek çok da zor olmasa gerek. Satrancın çekici olmasının en belirgin nedeni, stratejisinin farklı beyinlerde şekillere bürünmesidir, bu manevi savaşta siyah, beyazın o an hangi hamleyi yapacağını bilemez ve tahminler yürüterek bir çözüm yolu bulmaya çalışır, diğer yandan beyaz da siyahın kurduğu tuzakları anlamaya ve engellemeye çalışır.