Sanırım en sevdiğim Rus yazar, Tolstoy. Okuduğum her eserini çok çok çok beğeniyorum.
Uzun bir zamana yayarak, kitapla eş zamanlı dizisini de izleyerek kitabı sonlandırdım.
Tolstoy, kendi fikir ve düşüncelerini bolca belirtmiş eserde.
Savaş ve Barış dünyanın en uzun 17. romanıymış. Tolstoy uzun süren araştırmalar, sonucunda yazmaya karar vermiş.
Rusya'nın Fransa tarafından işgal edildiği dönemde yaşanmış olayların, savaşın da olduğu, genelde üç aile etrafında dönen; (Rostovlar, Behuzovlar, Balkonskiler) aşk temasının da bulunduğu eser.
Kitapta bolca Fransızca cümleler de yer alıyor, dipnottan okumak biraz zorluyor.
Savaş o kadar güzel anlatılmış ki, insan gözünde sahneleri canlandırabiliyor..
Kitap Rus sosyetesinin balolarıyla başlıyor.
Karakterlerin fazla olduğunu, kitaba başlamadan önce de biliyordum o yüzden öncesinde biraz araştırma yaptım. Baş karakterleri öğrendikten sonra, not alarak çok güzel ilerliyor, bir süre sonra artık karakterleri tanıyorsunuz.
Prens Andrey ve Piyer en sevdiğim karakterler oldu.
Kitabı okumayı sürekli erteliyordum, yarım bırakmaktan korkuyordum. Ama okudukça elinden bırakamıyor insan.
Kitabın kalınlığı, biraz göz korkutsa da çok güzel akıcı ilerliyor.
*Savaş insan özgürlüğünün Tanrı yasalarına en zorlu boyun eğişidir..
Lev Tolstoy 'un gerçeklik olgusu ile birleşmesiyle kah güldürdü kah ağlattı kah düşündürdü. Ölüm korkusu, yalnızlık hissi, çaresizlik, sevgisizlik, açgözlülük belirsizlik, itaat,