Okuduğu kitaplar ile bağ kuran, kimsenin bilmediği sırları okuduklarını fısıldayarak dertleşen biriyim.Bu yüzden öykü okumayı tercih etmiyorum. Karakter ile bağ kurmaya başladığımda öykü bitmiş ve ben yarım kalmış oluyorum.
Bu hissi yaşamayı pek sevmiyorum(: Onları daha uzun süre yaşamak, onlarla daha uzun süre konuşmak istiyorum. Bu tam olarak öyle bir öykü kitabıydı benim için çok sevdim ve daha uzun sürsün istedim.
Kitabın edebi yönüne gelecek olursak, edebiyat eleştirmeni değilim yüksek perdeden yazamam. Ama fikrimce, çok başarılı buldum kitabın dilini, kısacık bir öyküde birden fazla şey hissettirdiğini ve bunun dili iyi kullanmaktan kaynaklandığını düşünüyorum. Öykü severler mutlaka bir şans vermeli.
"Neden Allah'ı değil de Havva'yı dinlemiş Âdem? Bir yanda Allah'ın yasak meyveyi yememe emri var, öbür yanında Havva" böyle bir bakış acısı var kitapta ve bu yönlü bakmayı da sevdim (:
Okuyunuz efendim (:
