...
Ey gün tenin senin
soyundu mu insan
nasıl da mahşeri bir deniz gibi etinde
yazgısı siyah ve uslu korkusundan
öle öle sevişin iyileşir belki dünya...
düşmez başım, uzar boyum, geceyi beklerim
korkma! O atın kırılan bileklerini gün ışıyana kadar sevdim
uzun uzun ötüşlerinde kuşların u p u z u n n n
tut ki sabah vuracaklar diye
öptüm, öptüm kırılan yerlerini.
- yaralı atlar ölür...
Karanlığım budur benim
Çocuk ölüsü bir korudan küçülür dünya
Aksayarak işleyen bir organ gibi
Eksiltir insanı
İnsan kirlidir, akar ve birikir durmadan
Tanrısal bakar sürüler ve çobanlar
Toza kalkınca yollar
Siyah fotoğrafların ruhunda
Söz kirlidir kurtulur anlamından
Dişidir ve erkektir
Bozuk bir kan gibi
Çürütür birinin varlığı diğerini
Gece ve yıldızlar
Yırtılışı tanrının bu kalın zardan
İnsan kötülükten aldı hünerini
-Kirlidir insan, yıkanır ve eskir durmadan.