"Xoşbəxt ol!" söylədin, "ayrılaq daha"
Bu sözlər qarğışmı, həsrətmi, qəmmi?
Sənsiz ömür sürüb xoşbəxt olmağa
Dünyaya təzədən gələcəyəmmi?
"Xoşbəxt ol!" Səsindir qulaqlarımda...
Addım səslərin də belə deyirdi.
Sən çıxıb gedirdin, ayağın altda
Ürəyim səssizcə inildəyirdi.
Son dəfə üzünə qoy baxım ki mən,
Göylərdən bir ulduz axacaq indi.
"Xoşbəxt ol!" söylədin, dedin ürəkdən,
Xoşbəxtlik əlimdən çıxacaq indi!
Soyuq ayrılıqdır üstümdən əsən,
Baharmı, payızmı-hamısı birdi.
"Xoşbəxt ol!" söylədin, məgər bilmirsən
Bu sözdə bəxtimi dəfn eləyirdin...
Gör harda açıldı sözün düyünü,
Gör harda alışdı çatdığım ocaq,
Bu çətin yollarla, ay ömrüm-günüm,
Sənin görüşünə gəlmişəm ancaq...
Bəxtimtək açıldı isti qolların,
Ən xoş etirafım-dilindəki ah,
Adlayıb illəri, yorub yolları
Sənin görüşünə gəlmişəm ancaq!
Mənə "varım" dedin, "varlığım" dedin,
Bu sözlər zirvəmə sancılan bayraq.
Xoşbəxt baxışınla sən də söylədin:
"Sənin görüşünə gəlmişəm ancaq".
Qoy sonu olmasın bu günümüzün,
Sevinc qapısını taybatay açaq,
Qopmasın ürəyin, dolmasın gözün,
Sənin görüşünə gəlmişəm ancaq!..
Getsən də arxanca uçan qanadam,
Gəzəcək dalınca bu susmaz soraq,
Mənə elə gəlir bu həyata da
Sənin görüşünə gəlmişəm ancaq!
Bir gün dodağımda qırıldı sözüm,
Qaldım bir kəlmənin əlində əsir.
Ürəyə üz tutdum, dedi: yalvarma
Sözü saxlamağa yerim nə gəzir?
Sarsıldım ürəyin etirafından,
Gördüm ki, o dilə gəlməz təzədən.
Qəlbimə o qədər qəm yığılıb ki,
Orda yer qalmayıb bircə sözə də...