Cəlil Məmmədquluzadə Azərbaycan ədəbiyyatının danılmaz həqiqətlərindən biridir. Həqiqət deyirəmsə, həm öz dövrünün, həm yeni dövrün oxucusunu işıqlı gələcəyə çağıran əqidə sahibi idi. Kitabda həm “Molla Nəsrəddin” jurnalından, həm də orta məktəbdən bildiyimiz nəsr və dram əsərləri, şeirləri yer alır. Hətta mən daha çox sarkazm dolu şeirlərini bəyəndim deyə bilərəm. Sonda belə bir haşiyəyə çıxım, SSRİ dövründə böyük türk yazarı, mənim də qələmi ilə tanış olmağa səbrsizləndiyim Aziz Nesin bir neçə dəfə Azərbaycana gələndə Cəlil Məmmədquluzadənin kitablarını alarmış. Bakıdan qayıtdıqda isə Türkiyə sərhədində Cəlil Məmmədquluzadənin şəklini Lenin’in şəkli bilib, Nesin’i sorğuya da çəkiblərmiş. Faktın həqiqiliyi nə dərəcədə düzgündür deyə bilmərəm, amma onu bilirəm ki, hər bir insan Cəlil Məmmədquluzadə yaradıcılığına öz ədəbi qapılarını açmalıdır. Məmnunəm, Cəlil bəy Məmmədquluzadə!
