İkinci cildə “Vəfalı Səriyyə”, “Solğun Çiçəklər”, “Nəsrəddin Şah”, “Ulduz”, “Ədirnə Fəthi”, “Aydın”, “Oqtay Eloğlu”, “Od Gəlini” pyesləri daxildir.
"Vəfalı Səriyyə"
Qıza özünün alınıb-satılan malı kimi baxan, onun bir əşya kimi heç bir hissinin olmadığını düşünən ailə böyükləri, pulu görüb dini unudan "din adamları", siğə kimi dinin adına ləkə kimi yaxılmış molla uydurması əməllərə ən böyük savab donu geyindirilməsi və s. Qısası 20-ci əsrin əvvəlləri Azərbaycan yaşayışı.
"Aydın"
Xəyanət bataqlıq kimidir. Kirlənmədən o bataqlıqdan çıxmaq mümkün deyil. İlk vaxtlarda bataqlıqdan öz gücün hesabına çıxa bilərsən. Bunu etmədikdə, o səni bir az da çəkəcək. O qədər ki, artıq özbaşına çıxmaq mümkün deyil. Gərək kimsə əlindən tutsun, səni o bataqlıqdan dartsın, çıxarsın. Dəstək olacaq heç kim yoxdursa, batırsan, batırsan, çıxmağa çalışıb çapaladıqca daha çox batırsan və sonda yox olub gedirsən.
