Sözler ve Alıntılar
Əyilib alnımdan öpmək istədi.
Yox!-dedim, -gözəl Ay! Hələ dayan bir!
Həsrətlə ayrılsaq daha gözəldir...
Uçdu göy üzünə o dilbər sona,
O getdi, mən baxdım həsrətlə ona.
Mehriban, lütfkar, doğma bir səs də
Bəzən ordu kimi yol açır bizə...
Ən ağır vaxtlarda bir xoş nəfəs də
Dağ boyda güc verir ürəyimizə.
Həyat dünyada durduqca ölümdür ən yaxın dostu,
Yaxın dostlarda adətdir əzəldən etibar olmaz!
Sayfa 177
Aygün
İnsan oğlu səadətlə ömür sürəndə
Bir an kimi gəlib keçər onun hər günü.
Ya intizar, ya ayrılıq, ya dərd görəndə
Bir il sanar bir anın da gödək ömrünü...
Ölüm!
Ölüm! O matəmin pərişan səsi,
İnsanın ilk dərdi, ilk fəlsəfəsi.
Açarsız, qapısız dəniz kimi lal,
Üstündə çırpınıb, döyünmüş xəyal...
Onun dəhşətini duyduğu zaman
Şaşırmış cəbhədə bəzən qəhrəman...
Bəzən də yaşamaq həvəsilə tək,
Bir insan ətrafa qılınc çəkərək
Bütün bir ordunu heyrətə salmış,
Xeymələr dağıdıb, çadırlar almış.