Seçme Mektuplar (1945-1985)
Italo CalvinoSeçme Mektuplar (1945-1985) Sözleri ve Alıntıları
Seçme Mektuplar (1945-1985) sözleri ve alıntılarını, Seçme Mektuplar (1945-1985) kitap alıntılarını, Seçme Mektuplar (1945-1985) en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Elsa Morante'ye-Roma 1956
Sevgili Elsa, kitabını büyük bir zevkle, eğlenerek ve sürekli hayretler içerinde kalarak okudum*. Yaratıcılıktan ve imgelerden yana öylesine zengin olan, doğa ve insandan zevk alan hayal gücündeki kaliteyi, az karakterle ve uçlara kadar götürülen duygularla, sade bir panoramayla neredeyse bir görmeyi andıran bir dünyayı dalmanı ve her şeyi gerçek, kendi kendisine yeterli kılmanı, karakterlerin rolünün doğal akış havasında olmasını, her bir sayfayı yazarken ve kurgularken hissettiğin o keyfi okurlara aktarışını seviyorum.
*Arturo'nun Adası
Sayfa 116Kitabı okudu
Michelangelo Antonioni'ye-Roma 1955
"Yalnız Kadınlar Arasında"'yı filme çekmeye hazırlandığınızı duyduğumda, bir miktar endişe duyduğumu itiraf etmeliyim. Bunun Pavese'nin bütün romanları arasında filme en az çekilebilecek olanı olduğu kanaatindeyim, diyaloglarla ve havada kalan hislerle dolu olduğundan, fazla gergin ve yalın durumlar içerdiğinden saptırılmadan beyazperdeye aktarılamayacağını düşünüyordum. Filminiz endişelerimi ziyadesiyle giderdi; başarılı senaryonuz romandaki ipuçlarını kullanıp geliştirerek, kendine has bir dinamik içermekle birlikte Paveseci dokusunu da koruyan, tamamlanmış bir sinema hikayesine dönüşmüş.
Sayfa 104Kitabı okudu
...Ve kitapları okuyorum. Chesterton’un tüm kitaplarını okuyorum. Chesterton hakkında yazılmış her şeyi de bulup okuyorum. İşte o zaman o cümlede: Chesterton gibi... yüce, bunalımlı, durgun ya da şizofrenik yazabiliyorum. Hepsi bu. Ama bu arada, üç sözcük için on beş günümü harcamış oluyorum.
Ben de bir romana başladım: Bir haftada dört sayfa yazdım. Aradan günler geçti ve tek bir satır bile ilerleyemiyorum, bazı günler yazdığım bir cümlede çıktı mı bindi mi desem diye düşünüp duruyorum.
Ben tırnaklarımı yiye yiye yazıyorum. Sen tırnaklarını yiyerek mi yazıyorsun? Yazarlar tırnaklarını yiyen ve yemeyenler olarak ikiye ayrılıyor. Parmağını emerek yazanlar da var.
“... zira yazar, insan kardeşlerini kurtarmak için kendini paralayan kimsedir.”