KARLAR
Kar yağıyordu bir öğle üzeri,
Büyük göklerde, sonsuz göklerde;
Birdenbire kaybettim orta yerde,
Elimden düşürmüş gibi sesimi.
Neden karanlığında kalbimizin,
Bir acı bir sıkıntı var?
Öylesine güzel ki dünya;
Yaşarız şunun şurasında,
Yaşayabildiğimiz kadar.
Kar yağıyordu bir öğle üzeri,
Altınbakkal sokağında orospular,
Tir tir titriyor soğuktan,
Duvar diplerinde ekmek yiyor çocuklar,
Fotoğraf çekiyor Köprü üstünde Ali.
Böyle bir gündü hatırlarım,
Savaş daha yeni bitmişti;
İyilik, güzellik taşıyor içimden,
Dolanıyorum dört yanı,
Ta yüreğimden bir sevinç fışkırıyor
Zil zurna sahoşum baıştan,
Nasıl sarhoş ederse şarap insanı.
Ama kolu kanadı kırılmış insanların,
Kİmse nereye gideceğini bilmiyor.
