Süreyya Berfe, İkinci Yeni akımının etkin olduğu yıllarda başladığı şiirini kendine özgü bir dünyaya taşımayı bildi. 1960 kuşağının önde gelen şairlerinden biri olarak anılsa da, hem kendi kuşağından hem de önceki kuşaklardan ayrı, "insanlarla uzaktan uzağa veya yakından dertleşmek" isteyen bir şiir dünyası kurdu. 1966'da Türkiye Milli Talebe Federasyonu'nun yarışmasında "Kasaba" adlı şiirinin birincilik kazanmasıyla tanındığı ilk döneminde yurt insanının sorunlarından yola çıkan şiirler yazdı. Günümüze dek uzanan sonraki döneminde ise insanın ve doğanın türlü durumları üstüne derinlikli yaklaşımlara yöneldi. Düzyazının sınırlarında gezinen, yalın, arı gereçlerden oluşmuş bir şiire ulaştı. Dünyanın algılanmasını amaçlayan özgürlükle ve derviş sabrıyla yoğurulmuş bir şiirdir bu. 1991 Cemal Süreyya Şiir Ödülü'nü kazandığı Şiir Çalışmaları adlı kitabının adı, sanki onun şiire yaklaşımının da anlatımıdır.
(Arka Kapak)
Eksik
İşte orda camda
Yüzünde hüznün resmi
Tüyleri yok sıkıntıdan
Uzak uzaklara benim gibi
Orda işte telin üstünde
Gözleri buğday bir serçe
Ürküyor sesten seslerden
Yüzünde hüznün resmi
(Kitabın İçinden)
