Cemal Süreya, "Genç şairleri etkileyen bir sanatçı da Bertolt Brecht. Brecht, şiiri sonsuz yalınlaştıran bir şair. Şiiri iç hayattan bütünüyle sıyırıp onu görünür gerçeğin dışavurumu, yansısı haline getiren adların başında geliyor." diyor bir yazısında.
Şairleri, en iyi şairler mi değerlendirir? Ya da sonsuz zaman içinde her an giderek gelişen, inceleşen, derinleşen insan beğenisi mi? Örneğin, bir Yunus Emre, tarihi 1000 yılın sınırına dayanmış bir ozandır, insanlık, ayrılmaz, önemli bir parçası kılmıştır Yunus Emre'yi. Bertolt Brecht de bu tip dünya ozanlarından biridir. Çünkü, büyük bir altüst oluş döneminde, acı çeken, yıkılan, ezilen, umutlu, geleceğe güvenen milyonlarca insanın, gülü, şarkısı ve kılıcı olmuştur şiiriyle ve şunu söylemiştir şiiri için:
Kötüleri korkutur pençen
İyileri sevindirir inceliğin
Benzer şeyler
Duymak isterdim
Dizelerim için.