Sefiller
Victor HugoMost Liked Sefiller Reviews
You can find Most Liked Sefiller quotes, most liked Sefiller book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Score
9.3Out of 10
İnsanın ruhunu kısıtlaması insanı hapse atan ilk nedendir. Özgürlüğü elinden alınan insan öncelikle özgür ruhunu yitirip hayata mahkum demirleri arasından bakmaya başlar.
Eski hüküm giyen ruh artık özgürlüğünü kaybeden bedenden değil tüm hayatı baskısı altına alma tehlikesi geçirmiştir.
Zorlu hayat koşulları sebebi ile hayata mahkum, eline
Bir adam düşünün, dünyaya gözlerini açtığında sefil doğmuş bir adam. Yeğenlerinin açlığını görüp dayanamayıp, bir ekmek çalıp tam 19 yıl cezaya çarptırılan bir adam, bir pranga maâhkûmu. Yıllar sonra cezaevinden kaçtıktan sonra hiçbir köyde ne bir ekmek nede bir su verilmiş ona bir mahkum olduğu için. artık yolun sonuna geldiğinde ölmek istediğinde ona açılan bir rahibin kapısı, onun dünyasını değiştiriyor bu hikayede. sefaletten geri kalmayan yaşam öyküsü, çektiği çileler, sürekli kendinden gerçeklerden kaçarken bir anda fikrini değiştiren onu aşağılayan mâhkûmluk geçmişi, Ve dünyasını değiştiren kozet. Kitap çok güzel ayrıca dünya klasikleri arasında yer alıyor çok özel bir kitap okunmaya değecek bir roman, ben kitabı beğendim...
Ve yine bir son üzücü bir son
İsimsiz bir mezar taşında bu dörtlükler dökülüyor...
Uyuyor. Kader ona ne cilveler etti.
Yaşıyordu. Melekten yoksun, sönüp gitti.
Pek sade geçti olay, bir gül solar gibi,
Akşam olunca ufukta gün solar gibi.
Yıllar önce yazılan kitaplarda günümüz insanlarını görünce insan hep aynı insan diyorum değişen sadece isimler ve mekanlar. Sevmeler, sahiplenmeler, sitemler, gücenmeler, ağlamalar, gülmeler... duygular hiç değişmiyor. Gerçekten de sefil dünyanın sefil insanlarıyız biz, üç gün önce güldüğümüz şeye dört gün sonra ağlayabiliyoruz, ne oldum demiyoruz hep ne olacam diyoruz, ne endişelerimiz bitiyor ne gelecek kaygımız, ömür gelip geçiyor, çocukluk gençlik yetişkinlik derken soğuk kefeni nasıl da unutuyoruz..
Jean Valjean ömrüm boyunca unutamayacağım karakterlerden biri olacak, bazı bölümlerde istem dışı sinirlensemde, son kısmında ona tıpkı Cosette ve Marius gibi bende ölmemesi için yalvaracaktım, bu şekilde sonlanacağını tahmin ettiğim halde yinede üzülmeme engel olamadım ve ölümün varlığı bir kez daha tokat etkisi oluşturdu zihnimde.
Belki de ilkokuldan beri bu kitabı hep okutmaya çalışırdı hocalarımız bize, 24ümde okumak nasipmiş bana da. Namık Kemal son günlerini yaşarken okumuş bu kitabı, ben bunu kitabı elime aldığımda bildiğim için hep bu pencereden bakarak okudum, belki de bu yüzden bu kadar etkilenmiş olabilirim ama bu zamana kadar okumayanların biran önce okumalarını şiddetle tavsiye ediyorum, keyifli okumalar dilerim..
Kitab, Jan Valjan adlı katorqalı bir dustağın başına gələnlərdən, , bir ananın övladını yaşada bilmək üçün tanımadığı ailəyə verməsindən, və ona yad insanlarla yaşayan həmin qızcığazın acınacaqlı həyatından bəhs edir.
İxtirası nəticəsində birdənbirə həyatı dəyişən Madlen --- Jan Valjan.......
İnsanlara kömək edir, kasıblara əl tutur. Lakin bir gün əsl həqiqətin su üzünə çıxması onu çıxılmaz bir vəziyyətdə qoyur.
Və Madlen yəni Jan Valjan artıq qaçaq yaşamağa məcbur olur.
Həyat onu Kozetta ilə qarşılaşdırır.
Bu qarşılaşma Kozettanın həyatına günəş kimi aydınlıq gətirir.
İnsanın etdiyi bir səhv ömür boyu adında ləkə kimi qalır. Və Jan Valjan bu "ləkə " ilə daim mübarizə aparır. Nə qədər yaxşı insan olursan ol ,bir səhvin səni insanların gözündə hər zaman müqəssir edir.
Bu Jan Valjanın qaçmaqla , insanlara etdiyi yaxşılıqlarla , dəyişdirdiyi həyatlarla, bəxş etdiyi ata nəvazişi ilə, sonunda qurduğu kiçik ailəsi ilə və sonda bu ailədən getməsi ilə keçən səfil həyatı idi.........
Xoş mütaliələr.....