Şehirler Ağladığında
Mustafa SancarQuotes
Sundurmanın dibinde bulunan bahçenin gevrek toprağına ekili kasımaçar çiçeklerine yağmur yağıyor. Her damlada çiçeklerin rengi ışıyor. Havada ağır, şıralı, güz otlarının kokusu var.
Sayfa 19
Sürekli savaşan bir dünyada, gözyaşları ve yıkıntılar arasında yaşıyoruz. İnsanın, savaşların sebep olduğu ayrılıklardan dolayı bir daha sevdiklerini asla göremeyecek olması ne büyük haksızlık…
Tepside çekirdeği alınmış yeşil, bazı tanelerin de bakır rengini almış zeytin var, cam bir tabak içinde. Yine cam bir kasede yoğurt var. İki parmak kalınlığında peynirin yanında dilimlenmiş salatalık, maydonoz getirilmiş. Bir tabak dolusu da haşlanmış patates, yanında tuzluk konulmuş. Yağmurla birlikte toprak kokusu var havada. Bu koku bana gittiğim toprak damlı kasabaları, köyleri anımsatıyor, biraz da gençlik yıllarımı…
“Hava biraz soğudu, bu gidişle yağmurun duracağı yok, bu hava tam demli çay içme havası…”
İnsanlar mutlu olduklarında dünyanın rengi çok daha güzel.
Sayfa 26
Ama insanların ayrı dillerde bile konuşmaları savaş nedeni olabiliyor kahroalsı dünyada. Oysa öz dilini, insan dilini konuşsa, hayatı güzel yaşayacak… Denge de normallik de insan dilindedir. Ama insanın kendi soyuna düşman olması normal değil, birbirini savaşlarda boğazlaması, yok etmesi normal değil…
Sayfa 19
Güzel bir koku var içerde; yağmurun, toprağın ve denizin nemli, tuzlu kokusu sinmiş eşyalara, beyaz badanalı duvarlara