Şehitlerimiz, gazilerimiz çoktaaan unutuldu. Onları öldürenler, sakat bırakanlar, nice ocağı söndürenler ve onların içimizdeki şakşakçıları şimdi AB nutukarı atıyor. Şehitlerden geriye asker ocağından yazılmış mektuplar, anılar kaldı. Ana baba kuzuları Güneydoğu dağlarında can verirken, katillerin ağababaları şimdi Türkiye'de siyaset yapıyor. Acaba şehitlerin kemikleri, mezarlarında sızlıyor mu? PKK pusularında, dağlardaki çatışmalarda elini kolunu, ayağını bacağını, gözlerini yitiren kahramanlarımızın içi acaba rahat mı? Aynı şeyi bugün yine yaşamaya razıyım, vatan sağolsun diyorlar mı?
