Aslında şimdi eve gidip baksan, elimin değdiği her şeyin paslanmış olduğunu görürsün... Dokunduğum kap kacağa ölümün pusu sinmiştir çoktan... Çünkü çoktan bitmiş bir hayatı yaşıyorum ben!
..çok iyi oldu her şeyi yaktığım; hepsini unuttum işte, hiç değilse yok saydım.
Unutmaktan, yok saymaktan başka yapılabilecek tek şey, oracıkta ölüvermekti; ben garantili bir yol seçtim, üçünü de yaptım.
Madem kış geçiyor üstümden, yağmurlar, karlar geçiyor... Ocak yanmıyor, tencere kaynamıyor üstelik ve madem artık uzamıyor saçlarım... Üşümem, çok üşümem gerekmez miydi?