Şehre Keder Yağıyor

Önder Deniz Çavuşlar
seni sevdiğim günleri çıkarıyorum, beni sevmediğin dünlerden. koskocaman bir hiçliğin çığlıkları..
Reklam
"Kendimi baştan sona yalanlardan ibaret bir cümlenin içinde unutulmuş virgül gibi hissediyorum."
Beni terk ettiğin yerden asıyorum gülüşümü. Ah, hatıralar! Şimdi siz de hiç yaşanmamış kadar yaralısınız.
Yağmuru beklerken....
Başka ne olabilir ki sevgilim, En fazla özlemekten tutuklarlar bizi.
Reklam
Sonrası, buraya çok yağmurlar yağdı. söyleyeceğim başka da bir şey yok..
Keşke benim onu sevebildiğim kadar o da beni sevebilseydi.
“Senin tarafından bir daha hiç hatırlanmamak üzere unutulmuştum. Sonra buraya çok yağmurlar yağdı.”
Reklam
Ne yaşadıysak anıların kulağına fısıldadığı ,unutmayacağım. Yakınlaştıkça kaybolanım ,bilsen kavuşulmazım olduğunu. Hoşça kal. Bizi sakla içinde göğüns kafesinde...
"Gözleri, senden evvel hayatımın en yorucu ve en hüzünlü hikayesini yaşadım; ne olur ruhumu kanadığı yerden sar, aşkın ne demek olduğunu hatırlat, huzuru kollarında yaşamama izin ver der gibi bakıyordu."
Uzun uzun susmaların vardı senin,dalıp gitmelerin gidip dönmeyişlerin. Oysa ben saatler hatta vaatler dolusu cümleler kurmak isterdim sana. Dinlesen duysan kalırdın biliyorum. Ama olsun. Kaldıktan bir müddet sonra terk ederdin beni yine. ziyanı yok canın sağolsun. Çünkü sende içinde bir yerlerde ben yoktum. Zaten bir insan yoğun hislerle sevdiği bir insanın kalbinde yeterince yer bulamıyorsa kendine, ona hadi geçmiş olsun.
Ah benim küçük kıymığım! Ne çıkıyorsun aklımdan, ne vazgeçiyorsun canımı yakmaktan. Bir ince sızısın, gittiği yerden durmadan acıtan...