Demokrasiyi kendisine oy vermekle sınırlayan, topluma nasıl yaşayacağından, kaç çocuk yapacağına kadar dayatan Erdoğan’a bir başkaldırıydı bu.
Sayfa 29Kitabı okudu
Gezi'den...
MEYDANIMA
AĞACIMA
SUYUMA
TOPRAĞIMA
EVİME
TOHUMUMA
ORMANIMA
KÖYÜME
KENTİME
PARKIMA
DOKUNMA
Sayfa 131 - Metis Yayınları
2014 belediye seçimlerinde iktidardaki Adalet ve Kalkınma Partisi'nin oylarında ciddi bir düşüş olmayışını Gezi direnişinin bir tür yenilgisi gibi yorumlayanlara karşı, Mayıs 68 Paris hareketinin hemen sonrasında 23 Haziran'da yapılan seçimlerden iktidardaki de Gaulle partisinin oylarını artırarak, hatta geçmişindeki en yüksek oyu alarak çıktığını hatırlamakta fayda var. Kısa vadedeki siyasi göstergeler bir hareketin uzun vadedeki etkisiyle karıştırılmamalı.
Sayfa 30 - Metis Yayınları
Herkes gitmek istiyor ama ölenler hariç kimse terk edemiyor şehri.
Sayfa 82Kitabı okudu
Ortak olmak her derde kedere!!
AKM önünden başlayan o dolmuş yolculuğunda arka koltuğa sıralanmış oturan dört kadındık: İkisinin dizleri köşeli, biri hep pencereden bakan, öbürü ben. Ön koltuklardaki erkek yolcuların ve şoförün verdiği geriye itilmişlik duygusu, sokakta gece gezen kadını fahişe diye damgalamaya hazır bir şehrin filmlerine bakmaya yöneltmişti beni.
İstanbul filmlerindeki fahişe imgesinin izini sürebilmek için 1920'lere ve dünya sinemasına, geriye doğru bir yolculuk yapmam gerekmişti.Yine şehri ve filmleri düşünüyorum, ama hem ben o eski ben değilim, hem de şehir sakinlerinin kendilerine ve şehre dair algıları değişti. Şehirdeki yaşama alanım gasp edildiği için ben yedi yıl öncesine göre daha öfkeliyim; İstanbul ise artık bu öfkeyi kolektif olarak ifade edebilen, "Ağacıma dokunma!" diyebilen bir şehir. Direniş sürecinde kadınların öne çıktığı, LGBTi' nin artık daha fazla görünür ve saygı görür olduğu, toplumsal hafızamıza "Yasak ne ayol!" gibi, "Faşizme karşı bacak omuza gibi!" gibi unutulmaz sloganların katıldığı bir şehir. Hayır diyebilen, isyan edebilen bir şehir.
Metis yayınlarıKitabı okudu