Yorumlar ve İncelemeler
Küçük Zeze
Şeker Portakalı her kitap alışverişimde alıp almasam mı diye tereddütte kaldığım bir kitaptı. Sonunda kitaplığımda yer buldu. :)
Küçük Zeze'nin daha beş yaşındayken yaşadığı o zorlu hayat, yoklukta bile umudunu yitirmeyen ve kendini mutlu edebilen küçücük yüreği kalbime dokundu. Ne kadar haylaz, yaramaz olsa da kalbi bir o kadar iyilikle dolu, şefkate aç küçük çocuğun hayatından izleri barındıran kısa bir roman Şeker Portakalı.
Zeze'nin Minhuingo adını verdiği şeker portakalı fidanı ile kurduğu arkadaşlığı okurken yüzünü gülümsetmişti. Ailesinden hiç sevgi görmeyen hatta neredeyse her gün şiddet gören Zeze'nin Portuga ile tanışması ve kurdukları o yakın bağ da beni derinden etkiledi. Babasından göremediği sevgiyi Portuga'dan gördüğü için onu babası gibi görüp herkesten çok sevmeye başlamıştı. Keşke hiç ayrılmak zorunda kalmasalardı. Çünkü Zeze'nin yediği onca dayaktan daha çok acıtmıştı bu ayrılık yüreğini..
" Açı çekmek ne demekmiş asıl şimdi anlıyordum. Acı çekmek bayılana dek dayak yemek değildi. Ayaktaki cam kesiğine eczanede dikiş attırmak değildi. Asıl acı, kalbi baştan aşağı sancılara boğan, insana sırrını kimselere anlatmadan ölmeyi arzulatan bir şeydi." (s. 169)
Anlatacaklarım buraya sığmaz zaten okuyarak hissetmek önemlidir. Tüm arkadaşlarıma yürekten tavsiye ediyorum ve en kısa sürede okumalarını diliyorum. Okuyacaklara şimdiden keyifli okumalar dilerim.
Şeker Portakalı 
José Mauro de Vasconcelos
