1169 yılında, fethedilen Mısır’da, Suriye ordusunun bir Kürt emiri, Selahaddin, amcasının ardından vezirliğe yükselir. Kudüs’ün Franklardan geri alınmasıyla İslam dünyasının en ünlü sultanı haline gelen Selahaddin artık, Yemen’den Mısır’a ve Suriye’den yukarı Mezopotamya’ya kadar yayılmış bir hanedanlığın sürekliliğini sağlayacaktır. Mısır vezirliğinden, 1193’da ölümüne dek Türk, Arap, Kürt, İranlı gibi birçok halktan önemli şahsiyetlerle çalışan Selahaddin’in kadrosunda, özellikle Eyyubi Devleti kurumlarında ve Suriye-Filistin ve Cezire’nin tüm toplumsal katmanlarında Kürt devlet adamları çok önemli aktörler olmuşlardır.
Selahaddin dönemi Kürtleri kimlerdi?
Arap-Müslüman araştırmacılar tarafından nasıl değerlendirilmişlerdi?
Selahaddin’in egemenliğindeki rolleri neydi?
Diğer topluluklarla nasıl ilişkilenmişlerdi?
Nereden geliyorlardı?
Orijin bölgeleriyle olan bağları neydi?
“Selahaddin ve Kürtler” bu sorulara cevap arama girişimidir.
