Kim bilir o, içeride öyle sessiz sedasız ne yapıyor? Hiçbir yaşam belirtisi yok, ah be kız, buraya gelip bana yardım edebilirdin, "Yardım etmemi ister misin?" diye sormak akına bile gelmedi.
Televizyon çok şey değiştirdi. İktidar, bir zamanlar bizden uzaklarda yaşayan, ulaşılmaz ya da bir sahnede büyüklenen kişilerden oluşurdu; yapmacık bir gurur ifadesiyle fotoğraflarda kaldıkları için, etten ve kemikten insanları pek düşündürmeyen simgelerdi bizim için. Şimdi televizyon sayesinde politikacılarla içli dışlı olmanın ötesinde, fiziksel açıdan da onlara daha yakınız ekranın büyüttüğü yüzleri her gün vatandaşların evlerini ziyaret ediyor, herkes, rahatça koltuğuna gömülüp yüz çizgilerindeki en küçük hareketi, spotların ışığından rahatsız olunca güzkapaklarının ansızın kasılmasını, sözcükler ağızlarından dökülürken sinirli bir biçimde dudaklarını ıslatmalarını inceleyebiliyor.