Sen de Gitme Triyandafilis Gönderileri
Sen de Gitme Triyandafilis kitaplarını, Sen de Gitme Triyandafilis sözleri ve alıntılarını, Sen de Gitme Triyandafilis yazarlarını, Sen de Gitme Triyandafilis yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Ben artık büyük müyüm Sultan?"
"Evet... Kocaman bir küçükhanımsın."
"Güzel miyim?"
"Sen... Sen dünyanın en güzel kızısın yavrum."
Birden ürktü. Bu soruların nedeni vardı. Dış dünya kızın üstüne saldırıyordu.
Onu ne zamana kadar koruyabilirlerdi?
Yaşamın çemberi budur kutsal kitaplarda: İnsan topraktan gelir toprağa gider. Arada can denilen, sürgit kanat çırpan bir kuş vardır yalnızca. Kuş düşer, yaşam biter. Benim farkında olduğum, sizin unutmayı yeğlediğiniz yalnızca budur.
"Sevdim... Bedeli ağırdı. Çok pahalı ödedim."
Daha pahalı ödenemezdi. Alacak, verecek kalmadığı söylenebilir.
“Seni unuttuğum yalnızca yanılsamaymış. Çoğalarak geliyorsun.”
Sayfa 96Kitabı okudu
“ Seni unuttuğum yalnızca yanılsamaymış. Çoğalarak geliyorsun. ”
Sayfa 97 - Bilgi YayıneviKitabı okudu
“ Sevdim... Bedeli ağırdı. Çok pahalı ödedim. ”
Sayfa 76 - Bilgi YayıneviKitabı okudu
Yaşamın çemberi budur kutsal kitaplarda. İnsan topraktan gelir, toprağa gider. Arada can denilen sürgit kanat çırpan bir kuş vardır yalnızca. Kuş düşer, yaşam biter. Benim farkında olduğum, sizin unutmayı yeğlediğiniz yalnızca budur.
Oysa zaman bulamazdım belki çünkü zaman sen ne almış olursan ol tüm renkleri renksizliğe boyıyarak geçiyor üstümüzden.
Benim gözlerim istediğim şeyleri görür, istemediklerini görmez. Bunu ilk kez şöyle anladım: İnsan geniş bir açıyla çevreye bakar. Bense sürekli olarak insan olmasam nasıl görürdüm çevreyi diye düşünmüş uzun zaman hep insan gözüyle görmüşümdür. Bir gün ansızın kendimi derin bir denizde galiba Kızıldenizde bir istiridye olarak düşündüm. En altta bir mercan kayasına tutunmuştum. Baktım. Mercanları, denizi, denize vuran ışıktaki bitmeyen dalgalanmayı, bu dalgalanmayla yayılan koyulukları, açıklıkları, renk değişimini gördüm. İnsanların görülücek şeylerin çok azını görebildiklerini, algıladıklarının zavallıca ve yetersiz olduğunu anladım. Öylesine kendilerini beğenmiş yaratıklardı ki karşı çıkıcaklardı. Sustum.
Yaşam küçük bir derenin öncesiz ve sonrasızmış gibi sürgit akışı, değişmez sesi ve basitliğiyle yürüdü.