Napoli romanlarıyla ünlü, çok sevilen çok okunan, günümüz starlarından Elena Ferrante. Kimliğini gizlemesi ile de çok daha merak edilen biri olmayı başarmış yazar. Napoli serisine başlamadan önce bir iki kitabını alıp okumayı istedim, aldım da. Bu onunla tanışma kitabım oldu. En son söyleneceği en başta söyleyeyim, hiç ama hiç beğenmedim. Konusu ile ilgimi çekti kitap: Kaç yıllık evliliğinin güvenli sularında yaşarken Olga, bir gün eşi tarafından terk ediliyor, evet bir başka kadın için. Iki çocuk annesi kadın bu terk ediliş ile birlikte çocukluk travmalarının da yüzeye çıkmasıyla zor günler yaşamaya başlıyor. Roman bunu anlatıyor, anlatıyor da ben karakterle ilişki kuramadım, onu anlayamadım ve biraz fazla buldum bu sıkıntıları. Italyanlar beni bu konuda ikidir hayal kırıklığına uğratıyor, bundan önce Bağlar romanını okumuş hiç sevmemiştim. Evlilik, aile, ayrılık acısı ve travmalar bana hitap edecek, beni yakalayacak şekilde anlatılmadı bu ıkisinde de. Burda da beni her ne kadar konu yakalasa da anlatım, karakterler ve kadının aldatılma psikolojisiyle yaşadıkları yakalamadı, maaalesef empati kuramadım. Abartılı geldi her şey, gerçeklikten uzak ya da benim dünyamın gerçekliğine, doğalına oldukça uzak geldi. Kesinlikle benim beğeni eşiğimin çok çok altında kaldı, bir yandan bu ismin bu kadar popüler olmasına da şaşırdım. Bu ün, bu başarı bende beklentiyi artırıyordu, ancak beklentimi karşılamadı bile, değil ki üstüne çıkmak, söz konusu olmadı. Sanırım kolay kolay bir daha kitabını alıp okumam. Çok büyük hayal kırıklığı ve zaman kaybı oldu benim için.
