Genel olarak beğendim, o iki puanı da nerden kırdığımı söylemeden geçemiyeceğim: bir puanı cümle tekrarları olduğundan diğer puanı ise beğenmediğim iki üç yazısının kitabında yer almasından kırdım. beğendiğim alıntıları ise yazmasam olmaz tabii:
Aynadakini çok seveceksin.
Sevmeyeni sileceksin!
Dengesi bozulur dünyanın eğer ki üzen üzdüğü kadar üzülmezse!..
Aramızda kalsın bu ruh, ne olursa olsun, 18’den de bir adım öteye gitmez!..
“Ben seni seviyorum ama ailem seni istemiyor” dendiğinde cümle içinde kullanılan sevgi mutlu edebilir mi bir insanı? İşte bu yüzden sevmem “ama”ları.
Çünkü başta değerli olan her şeyi bir anda yok eder bir küçük “ama”.
“NEYİ SUSSAM, onu konuşuyorum MECBUREN. Sır tutturmuyor HAYAT BANA...”
“SADECE HAYATTA DEĞİL, ayakta da kalarak, MUTLU OLARAK, KAHKAHA ATARAK yeneriz düşmanlarımızı.
EN BÜYÜK İNTİKAM, intikamı bile düşünmemektir.
En büyük intikam, bizsizliktir.
EN BÜYÜK İNTİKAM, senin aynada gördüğünü onun artık GÖREMEMESİDİR...
"ÜZÜLMEZSEN, mutluluğu soranlara tarif edebilir misin?
“ÜZÜLME, GEÇER” diyenlere bakma sen.
“Üzül, yine de geçer...” ÜZÜLMEZSEN, sonunda içten gülemezsin.
“SADECE HAYATTA DEĞİL, ayakta da kalarak, MUTLU OLARAK, KAHKAHA ATARAK yeneriz düşmanlarımızı.
EN BÜYÜK İNTİKAM, intikamı bile düşünmemektir.
En büyük intikam, bizsizliktir.
EN BÜYÜK İNTİKAM, senin aynada gördüğünü onun artık GÖREMEMESİDİR...
"Öyle bir gün gelir ki sen bakmazken her şey hallolur...
Kapı çaldı. İçim kıpır kıpır. Yoksa geldin mi?
“Hadi içeri BUYUR ve bana HER ŞEYİ UNUTTUR...”
