Muhteşem bir kitap okudum.Böyle sizi titredip kendinize getirecek bir kitap.Hayat yolculuğunuzda rehber olacak bir kitap.Öyle ezberlenmiş cümlelerin olduğu bir kitap değil hani.Herkesin okuması gereken bir kitap bence.
Bazen hani kendimizi unutup başkaları için uğraşırız.Ama en önemli şeyi unuturuz:Kendimizi.Sonra da öfkelen dur.Öfkelen,öfkelen sonra içine at,sonra kendinden tamamen vazgeç ve ben artık yapamam,benden geçti de dur.Hayatına anlamsızlık kat.Ama sen kendi kendinin farkında olmazsan hayatında anlam nasıl olsun ki?Tüm işlerini yarım bırak,koca bir dağ yap.Sonra dön o dağa bak ve yine öfkelen.Amaaaan diyip yine vazgeç.Ne oldu?Her şey üst üste geldi,kendini unuttun...
Aşık oluruz değil mi? Aslında bu ilk zamanlar bir heyecandır ama adı aşk olur.Sonra o aşk bir çaaaaat der.Herkes bir yere kaçar.E ne oldu aşk? Aşkta beraber ağlamak,beraber gülmek yok muydu? Eee ne oldu?En ufak çatta kaçtınız? Bunu da geçtim o uğruna ölecek kadar seviyorum,aşığım dediğin sevdiğini ne çabuk unuttun da ne çabuk başkasını buldun,ne çabuk onun da uğruna ölecek oldun?
Sonra bunlar birikti biriktiiiii,kendini kapattın,yine vazgeçtin.Ama aslında o seni aldatanlara vs. teşekkür etmen gerek.Çünkü onlar sayesinde tecrübe kazandık.Eskileri göz önüne getirerek kendimize değer vermeyi öğrendik.Ooooo bir de eski defterler var oralarda size kalsın canlar
Yazarımız Oya Özer 'e çok teşekkür ederim bu güzel ve anlamlı kitap için