Ayın solgun ışığında sen oyununu oynuyorum. Her kimsem ben. Sen her kimsen. Nerede olduğuma, kim olduğuma, nereye gittiğime dair tüm fikrimi yutuyor karanlık. Yıldızların arasında yürüyorum gök boyunca... Ayın altında bir düşler teslisi.
-Kötü rüyaların en korkunç yanı ne biliyor musun?
-Gerçek olduklarını sanman mı?
-Yok. O değil.
-Kafanın içinde bir şeylerin olup bitmesi ve senin bunu kontrol edememen. Hani sanki içinde kötü dünyalar varmış gibi. Ama aslında hepsi sensin...
Kendi kendine ihanet ediyormuşsun gibi.