Onu istiyordum. Ona ihtiyacım vardı. Bana sarılmasına. Kollarımı bedenine sarmaya. Her şeyin iyi olacağını kulağıma fısıldamasına. Birbirimiz için, ikimizin de iyi olacağına... Olacak mıydık? O ayık olduğunda ve ben de bana ıstırap çektiren şeylerin arasından geçip gittiğimde birbirimizi sevmeye devam edebilecek miydik? O sağlığına kavuşup kendi bağımlılığını çözmüşken ben hala kendi bağımlılığımla mücadele edersem, o benim hayatıma uyum sağlayacak mıydı? Ben, onun hayatına uyum sağlamak istiyordum. Ve sadece... döndüğünde onun da beni istemesini umuyordum.
Rose'a yardım edebileceğimi sanmıyordum. Yeterince güçlü olmadığım için değil ama bana izin vermeyeceğine yüzde yüz emin olduğum için. Beni kendine eşdeğer biri olarak görmüyordu.
Ben onun iyileşmeye ihiyacı olan kusurlu ve kırık kardeşiydim.