“Unutma, ben senin kanayan vicdanınım!
Kime sarılsan, biraz daha sızlarım...”
En son ne zaman bir kadını sevdin? Ama öyle öptün, sarıldın, uyudun falan değil; en son ne zaman bir kadını gerçekten sevdin? Kaybetmekten korkarak, yanındayken bile özleyerek, deli gibi kıskanarak, koruyup kollayarak... Delikanlı adam korkmaz diye bir şey yok. Korkacaksın! Sevdiğin kadını kaybetmekten korkacaksın, kıskanacaksın da… Sokakta elinden tutacaksın, tanıdığın herkesle onu tanıştıracaksın. “İşte benim hayatım bu!” der gibi tanıştıracaksın. Güzel bir kadın sevmek istiyorsan onu gülümseteceksin. Çünkü dünyanın en güzel kadını mutlu bir kadındır, onu mutlu edeceksin…
Bu yüzden kirpiklerini sev bir kadının…
Avuç içlerini…
Makyajsız yüzünü…
Uyku sersemliğini…
Saçlarını kesen bir kadının çektiği acıyı anlayabilecek kadar sev bir kadını.
Ve asla bir kadının saçlarını kesmesine sebep olma…
Senden Sonra " yani ayrılık acısı, kanayan yer üzerine yazılmış, özlü söz 2-3 sayfalık İsyan, ağıtlar... Eğer lise yıllarında ilk aşkından ayrılmış bir genç olsaydım bu kitabı okurken acısını yaşar belki ağlayabilirim. Sahi gerçekten bu kadar sevip acı çeken var
