(Romanlarının isimleriyle dikkatimi çekmişti Selçuk Altun. Aslında okumak istediğim "Sol Omzuna Güneşi Asmadan Gelme " kitabıydı.)
Başlangıçta tanıdık bir kitap gibi dururken okudukça değişti. Sonunda ise ne kadar değişirse değişsin hep tanıdık kalacağını gösterdi.
Klasik müzik bestecileri, yazarlar, şairler, ressamlar, şehirler... Bazen, işte şimdi, arabeske bağlıyor dediğim yerde bile duygu istismarı yapmadan anlatılan olaylar... Kısacası gözlerini kapatıp, o anın, hazzını çıkarttıran bir kitap.