Hayır. Ne var biliyor musun? Bu söylediğim doğru değil.
“Aslında senin hiç ölmeyeceğini düşünmüştüm.
Yani ölümsüz olduğunu düşünmedim ama … biliyorum, herkes ölür.
Sadece bendeki bu garip taraf… nasıl desem… sanırım senin bir istisna olabileceğini falan düşündüm.”
“Birçok kişi, tüm suçun alındıkları insanlarda olduğunu düşünmeyi tercih eder. Çok da yaygın bir düşünce tarzıdır bu. Muhtemelen kolay olduğundandır. Seni, kendini yargılama yükünden kurtarır.”
Alacağı cevapların yetersiz olacağını bildiğinden Nat daha fazla soru sormadı. İnsanların, özellikle de yetişkinlerin anlayamadığı davranışlarının olduğunu gözlemleyeli çok olmuştu.
“Dün ilk paramı aldım,” dedi Nat, kum torbalarını yumruklarken.
“İlk kez mi oldu bu?”
“Evet.”
“Nasıl hissettin?”
“Berbattı. İnanamadım. Vergiydi, işsizlik ödeneğiydi derken o kadar çok kesinti yapmışlar ki. Bir de bir şey yüzünden; ne olduğunu hiç bilmiyorum.”