Siz, siz aynı hikayeyi aynı şekilde anlatıyorsunuz yüzyıllardır; ben beni anlattığınız ölü hikayelere sığamadım, ben beni anlattığınız ölü kelimelere sığamadım ve doğmak, uyanmak istedim, beni ölü sözcüklerinizle öldürmenizden bunaldım, beni öldürdüğünüz yerden doğdum.
Gündüzüm ve geceyim.
Görenim ve görünmeyenim.
Geçmişim ve geleceğim.
Varlığım ve hiçliğim.
Eskiyim ve yeniyim.
Güzelim ve çirkinim.
Dişiyim ve erkeğim.
Bilgiyim ve cehaletim.
Kuzeyim ve güneyim.
Ölüyüm ve diriyim.
Kendimim ve herkesim.
Ben,biriyim.Çocuğumu arzularınıza feda etmeyeceğim.
Bana evlenirken eşinizin veya eşinizin ailesi tarafından nelere zorlandığınızı söyleyin, size nasıl bir evliliğiniz olacağını söyleyeyim. Hiç şaşmayan bir denklemdir bu.
"Bir çocuğu bir şeyle tehdit etmekle onu gerçekten yapmak arasında fark yok. Bu çocuğa, biz istersek seni feda edebiliriz, demek. Çocuğun da feda edilebilir bir varlık olduğunu içselleştirmesi bu."
Doğru olduğuna inandığım şeyi yapıyorum, yaslandığım güç bu. O yüzden, herkesten daha güçlüyüm, evren bana karşı birlik olsa dahi onlardan daha güçlüyüm. Bu kadar kimsesiz olmamın sebebi de bu:Haklı olduğum için kimsesizim.