Ölümden, ölmekten bu kadar korkarken; bir başka insanın, bir diğer canlının canını almaya bu açlık ve bu canilik niye? Niye bu kadar düşmanlık? Bu güzelim doğanın, dünyanın dengesini altüst etme hırsı, hevesi? Hiç bir şey göturemezken diğer tarafa!
Bu kısacık ama insamlığımızı sorgulatan kitabın bana hissettirdikleri ...
Şehirden çok uzaklarda bir gelincik tarlasının güneşin ilk ışıklarını karşılamasıyla başlıyor kitabımız. Sonra serçe kuşun uyku ile mücadelesinden, diğer canlılar ve çevrenin güzelce betimlemesi filan yapılıyor. Ardından avcılardan, bir köyden ve oradaki yaşamdan bahsediliyor. Kitabımız sonlara doğru Avcı ve Serçe kuşunun diyaloglarıyla ilerliyor.
Yazar hikayesinde okuyucu ile konuşur şekilde bir yazım türünü tercih etmiş. Aralara şiirimsi kısımlar serpiştirilmiş. Diğer kitaplarında olduğu gibi yine birçok mesaj içeriyor. Benim dikkatimi çeken avcılık ve hayvanlar oldu. Keyifli okumalar...
Hayvanların Azrail'i de insan mı masumiyetinde soruları olan bir kuş ve şiirsel bir masal. Çocuk kitabı ama o kadar dolu ki... Tabii Zarifoğlu araya kendi düşüncelerini katmış masal biraz dini motiflere bezenmiş ama onun da güzelliği burada değil mi? :)
Çocuk edebiyatında sıklıkla karşılaştığım ve daha çok bir çocuk kitabı diye tahmin ettiğim bir kitaptı. Çocukların okuması durumunda biraz sıkıcı ve ağır geleceğini düşünüyorum. Kitabın konusu ile ilgili ise bir serçe ve bir avcının karşılaşıp aralarında yaptığı konuşmalar deniliyor. Ancak serçe ve avcı kitabın son yirmi sayfasında karşılaşıyorlar. En sevdiğim yönü şiirsel bir anlatımının olması oldu. Herkesin kendinden bir şeyler bulabileceğini düşünüyorum.
