II. Abdülhamid, Osmanlı'yı zor durumda bırakan bu devletlerin arasında bir çıkar çatışmasını yıllarca bekledi. Kaçınılmaz olarak politikayı izlemek durumunda kalan II. Abdülhamid, bu politakasını hatıralarında şöyle açıklamıştır: "Kırk yıldır büyük devletlerin birbirleriyle kapışmasını bekledim. Bütün ümidim oydu ve Osmanlı'nın bahtını buna bağlı görürdüm. O beklediğim gün geldi. Heyhat ki ben tahttan uzaklaştırılmış, ülkemi idare edenler de akıldan ve basiretten uzaklaşmışlardı. Kırk yıl beklediğim büyük fırsat bir daha ele geçmemek üzere Osmanlı'nın elinden çıktı gitti. Otuz yıl tahttan uzaklaşmamak için çalışmışsam, bunun içindi. Donanmayı Haliç'e kapamış, talime dahi çıkarmamışsam bunun içindi. Girid'i İngilizlere kaptırmamak için Yunan muharebesini göze almışsam bunun içindi... Velhasıl otuz bu kadar yıl ne yapmışsam, ne etmişsem, doğrusu da yanlışı da yalnız bunun içindi." Ancak kendisinin de ifade ettiği gibi bu durum (I.Dünya Savaşı) kendisinin tahttan indirilmesinden sonra gerçekleşmiş, kendisi bu durumdan istifade edememiştir.