Sümeyye Koç'un en beğendiğim kitabı olur kendisi.
Yazar öyle bir aşk yazmış ki böyle "Vaaoov!" oldum okurken. Farklı bir bakış açısı, alışılagelmişin dışında farklı bir olay örgüsü, muazzam bir kalp ve dehşet acılara sahip bir genç adam ile bu acıların önündeki maskeden gerçek kimliğini iş işten geçtikten sonra anlasa da geleceklerine dair hâlâ bir ümidi olan genç bir kızın hikayesi...
Bu hikayenin adı, okuduktan sonra anlam kazanıyor asıl;
Hiçbir zaman bitmeyen ve bitmeyecek bir Serzeniş'in gerçek aşkı asla yenemeyecek olması gerçeği...
Onların aşkı bu, birbirlerinin sırtlarından bıçaklamaya her an, her saniye hazırlar, birbirlerinden gitmek isteseler yapamazlar, ayrı düşseler yine birbirlerini ararlar... Onların hikayesi bu, onların engel dolu aşkının hikayesi.
Anlatmaya kelime bulamadığım mükemmel kitapla ilgili söyleyebileceğim son şey de Bora'nın ne kadar sevgiye aç olduğunu daha kitaba başlamadan ayraçtaki satırları okuyunca fark etmiştim:
" Bir büyüklük yapacağım ve
bana yaptığın her şeyi unutacağım.
İhanetine inat herkese diken,
sana gül olacağım.
Varsın olsun...
Vefasızlık sende, sevda bende kalsın."