7.5
423 Kişi
1.457
Okunma
407
Beğeni
27,1bin
Gösterim
268 sayfa ·
Tahmini okuma süresi: 7 sa. 36 dk.
Basım
Türkçe · Türkiye · Yapı Kredi Yayınları · Şubat 2020 (İlk yayınlanma: 1965) · Karton kapak · 9789750808869
Orijinal adı
The Sound and the Fury
Diğer baskılar
Nobel ödüllü yazar William Faulkner’ın yüzyılın klasikleri arasında gösterilen ve Milli Eğitim Bakanlığı’nın 100 Temel Eser seçkisinde yer alan romanı Ses ve Öfke YKY’de. Yazar bu yapıtında, yaşananları, düşünülenleri, sıkışan ve patlayan duyguları vermekteki ustalığını doruğa taşıyor. Dört bölümden oluşan romanda, bir ailenin dağılışı, aile bireylerinin bilinç akışlarıyla izleniyor.
Benzer Kitaplar
395.jpg)
Kitap Fiyatları
Bkmkitap
₺16,52
Kargo bedava ve kapıda ödeme imkanı
Fidankitap
₺19,60
Hızlı ve güvenli kitap alışverişi
Ravza Kitap
₺21,00
Kapıda ödeme ve bedava kargo
DR
₺18,20
İdefix
₺16,80
Kitapyurdu
₺17,71
SEPETE EKLE
Puan ve İncelemeler
7.5
10 üzerinden
423 Puan · 122 İnceleme
294 syf.
·
6 günde
·
Puan vermedi
DİPÇE :
"Akla pek güvenim yok. Akıl insanı er geç yaya bırakır. İnsanın her şeyden önce duyması gerek." diye düşünen ve yaşadığı çağın kokuşmuşluğunu bu duygusuzluğa bağlayan bir yazarla karşı karşıyayız.
Yazarın bu düşüncesi, eseri okuduğum her an karşıma çıktığı için incelememin yönü de bu minvale kayıyor ister istemez. Okurken zorlandığım anlatırken daha da güç bir hale dönüşen esere öncelikle bu noktadan başlayarak yola koyulmak istedim.Daha doğrusu çok fazla yol varmış gibi duruyor eserde, perde arkası sık sık değişiyor modernist bir yazarın yeni bir teknik denemesinin ötesinde bir şeyler gösterdiği aşikar. Teknik hepimizin bildiği bilinç akışı ama bu akış her anlatıcının kendi karakter yapısına göre her defasında yeniden şekillenmiş.
Şöyle ki ;
1.Bölüm 7 Nisan 1928
2.Bölüm 2 Haziran 1910
3.Bölüm 6 Nisan 1928
4.Bölüm 8 Nisan 1928 tarihinde geçiyor.
Bu bölümlerin ilk üçünü ABD'nin güney tarafında yaşayan Compson ailesinin çocukları son bölümü ise yazar anlatıcıdan dinliyoruz.
Bu aile kimdir? Faulkner'in eserlerinde karşımıza çıkacak kurgusal bir ailedir. Geçmişleri 1700'lü yıllara dayanan günahlarıyla hatalarıyla süzülerek artarak eksilerek kuşaktan kuşağa gelen Tanrı ve toprak sevgisini yitiren ve nihayet 20.yüzyılda iyice zor duruma düşen bir ailedir. Faulkner, geçmiş asla ölmez, der bir konuşmasında bu aile örneğinde de günahların taşıyıcı özelliğiyle karşımızda duran Compsonların çöküşünü bize seyrettirir adeta.
Eserde son kuşak Compsonlar ve onların yanında çalışan zenci bir aile ile başbaşa kalırız. (Kitapta zenci sözcüğü kullanıldığı için buraya da aktarımım bu şekildedir.)
Bir Güneyli olan Faulkner, Zenciler ile ilgili tavrını net şekilde ortaya koyar ve bunu eserindeki Delsy karakterinde de açıkça hissettirir.
Arka planda hissettiğimiz Amerikan iç savaşında bilindiği üzere Kuzey eyaletleri köleliğin kaldırılmasını savunurken Güneyliler buna karşı çıkar. Hoş, Kuzey kesim ayrı bir plan içinde olsa da neticede Zenciler bu çirkin kavramdan kurtulacaktır nihayetinde bu iç savaşı Güneyliler kaybeder işte Faulkner geçmişteki bu savaşın uzantılarına karşın da tavrını zencilerden yana kullanır, eserinde de bu yakınlığı hissettirir çünkü o sevgiyi zenci dadısından fazlasıyla almıştır.
Bu eserde de Zenci Dilsey karakteri, sabrı ve sevgisiyle hem yazarın hem okurun gözdesi olacaktır.
Aile bireylerini de kısaca tanıtmakta fayda var. Baba Jason ve anne Caroline : Baba pasiftir her fırsatta içer. Anne sürekli evde odasındadır kaderinden ve günahlarından yakınır. Onun varlığını en fazla 3. Bölümde hissederiz.Çocuklarından en çok Jason'u sever.
Dayı Murpy Bacsomb : Dayının adı Murpy , yeğenine de verilir ancak çocuğun zihinsel engelli olduğu anlaşılınca bu isim değişir.
Çocuklar:
Benjy: Dayısının adını taşıyan bu çocuk 33 yaşındadır ama zihinsel engellidir , sağır ve dilsizdir sadece böğürür ve sürekli ağlar.
Quentin ailenin zeki, merhametli ve nevrotik mizaçlı oğludur.Harward'da okumak için Kuzey'e gider.Yazar burada Güneyli fakat hümanist tarafıyla karşımızdadır.
Jason 4 , ailenin realist sert paragöz çocuğudur herkese karşı çıkarcıdır ailenin tüm yükü de bu çocuk üzerindedir Anne en çok bu çocuğunu sever.
Candace( Caddy) : Yazar ailenin bu kız çocuğu üzerinden konuyu şekillendirir Caddy çok genç yaşta erkeklerle ilgilenir hamile kalır çocuk doğurur doğurduğu kıza da erkek kardeşi Qentin'in adını verir. Başka biri ile evlendirilir , çocuğu Qentin'i ise ailesine verir onu bir daha görmemesi istenir. Torun Quentin de annesi gibi hareketli bir kadın olacaktır.Candece ve kızı Quentin ailenin geçmişinde de onur konusunda yaralar olduğunu ve geçmişin tekerrürünü hissettirir.
Kitapta üç çocuğun bilinç akışıyla zamana ve olaylara akarız.
1. Bölüm Benjaminin zihninden geçenlerdir, zihinsel engelli bir çocuğun zaman kavramı olmayışı ve kokularla anları yakalaması çok etkileyici verilir.Bu bölümde öne çıkan leitmotif "Caddy ıslak ağaç kokuyordu" cümlesidir. Benjy en çok Caddy'yi, evlerinin önündeki araziyi ve alevleri sever. Caddy ağaçların altında erkeklerle buluşur, Benjy bu kokuyu her aldığında böğürerek ağlar, yine Caddy'nin bekareti bozulduğunda da onu ilk fark eden Bennjy olur, kardeşi ona pis koku yayar.Caddyi kaybettiğini anlar tıpkı arazinin kaybı gibi. Arazi Quentin'in eğitimi için satılır, o araziye her fırsatta gitmek istemesi de bu kayıp algısıyla ilgilidir. Ölümün kokusunu da alır. Sezgilerin ve kalbî hislerin önemi Bennji üzerinden verilir.Daha sonraları Benjy'inin başına gelecekler de okurun içini sızlatır.
Quentin çok hassas bir gençtir ve kardeşi ile ensest bir ilişkisini sezer okur. Bazı detayların sıkça dile getirilmesi, engelli çocuğun da ensest bir ilişkiden olduğunu düşündürür fakat annenin sürekli yakındığı günahlarıyla ilgili bu kısım tam olarak netlik kazanmaz.
Quentin, Caddy için onun onursuz durumu için çok acı çeker aynı vicdan rahatsızlığını Benjy'nin payına düşen arazinin kendi eğitimi için satılmasında da hisseder. Geçmişi dağınık bir şekilde aktarır Quentin. Geleceğine dair ise hiç ışık görmeyiz, o da hanımeli kokusu ile sürekli olumsuz anları hatırlar karanlıktan kurtaramaz kendini iki ağır ütü satın alarak kendine bir son planlar bu sonu da okur daha sonraları anlayacaktır.
Eserin en katı karakteri oğul Jason üzerinden, ekonomik buhran dönemi işlenir.Bu süreç ailenin geçimini üstlenen Jason 4 için sancılı geçer ailenin emektarı zenci aileyi de yük görür, kardeşi Benjy ve hatta annesi onun için yüktür. Yeğeni Quentini ise parasal yönden sömürür ama Quentin ona en büyük darbeyi indirecektir.
Eserdeki tek değişmezlik, Dilsey'in vefası bütünleştirici yönü ve merhametidir.
Eserin karmaşasını çözdüğünüzde elinizde ne ses ne öfke kalıyor koskoca bir hiçliğe aktığını görüyorsunuz zamanın, hüzne boğulmuş bir hiçlik.
Okuyacaklarıma Ekle
294 syf.
·
4 günde
·
Beğendi
·
8/10 puan
Gercektenbenneokudum.com
İnceleme Öncesi Giriş Notu: Bu incelemeyi okumak yerine izlemeyi tercih ediyorum diyenler için:
youtu.be/hGYFKlWgCO4
Sesin adı Benjy'dir. Sessizliğine ses katan otuz yaşında zihinsel engelli Benjy. Sesi yalnızca ağlamaktan ibaret olan, konuşamayan, derdini anlatamayan, dünyayı anlayamayan Benjy. Adı Maury'ken değiştirilip Benjamin'e çevrilen Benjy. Etrafındaki herkesin itip kaktığı, ağlamasından usanıp bıktığı, otuz yaşında koca adam gövdesinde küçümencik bir bebek Benjy.
"Ama o ağır ağır böğürüyordu, haincesine, gözyaşları akıtmadan; dünyada bütün sesi çıkmayan sefaletin önemli umutsuz sesi." - Sayfa 274
Öfkenin adı Jason'dır. Compson ailesinin son kalan toprakları abisi Quentin'in Harvard'da okuduğu ilk seneye ve kız kardeşi Caddy'nin düğününe gider. Ailenin en zekisi ve gelecek vaat edeni Jason olduğu halde, okutulmaz ve doğru düzgün bir işe de giremez. Üstüne üstük babası öldükten sonra da ailenin bütün yükü üzerine kalır. Çalışır, didinir ve ailesine bir şekilde bakar Jason. Böyle yazınca, yazık olmuş denilecek, haline üzülecek bir karakter canlanır zihinlerde. Fakat Jason öyle değildir, Jason öfkenin adıdır. Başta kardeşlerinden olmak üzere tüm insanlıktan nefret eder. Haindir, saf kötüdür Jason. insanların gururlarıyla oynamaktan ve onlar aşağılamaktan sadistçe bir zevk alır.
"Başka biri olsa elbette şöyle düşünür, biri deli zaten, ikincisi kendi suya atarak boğdu ve ötekini de kocası sokağa attı, eh neden geriye kalanlar da deli olmasınlar." -Sayfa 204
Ve romanın "ben" anlatıcılarından biri olan ailenin en büyük evladı Quentin. Ailenin göz bebeği, Harvard gibi çok prestijli bir üniversitede öğrenci, Jason'ın tam zıttı iyilik timsali Quentin. Başta kız kardeşi Caddy'e karşı yaşadığı duygu karmaşası ve karıştığı kimi olaylar onun yaşamının genç yaşta sonlanmasına neden olur. Quentin, ailenin yitip giden hayatıdır ve aslında üzüntünün de temel kaynağıdır. Sayfalarca Quentin'in zihni konuşur ve biz onu dinleriz. Sayfalar su gibi akar ve onun bedeni sonunda buluşur sularla.
"Baban bir yıla kalmaz ölür diyorlar içkiyi bırakmazsa ve bırakmayacak da ve bırakamaz da çünkü ben çünkü geçen yaz ve sonra Benjy'yi Jackson'a gönderecekler ağlayamam ağlayamam bir dakika bile kız kapıda duruyordu bir dakika sonra o kızın elbisesini çekiyor ve bağırıyor ve sesi oraya buraya çarpıyor duvarların arasında dalga dalga ve kız duvar karşısında küçülüyor küçülüyor beyaz yüzünde gözlerinin içine parmak sokulmuş gibi sonunda odadan kız çekip çıkarıyor Benjy'nin sesi çevreyi çınlatıyor sanki kendi hızı kendi sesini durduramıyor gibi sanki artık sessizlikte ona yer kalmamış gibi cıyak cıyak bağırıyor" -Sayfa 110
Ses ve Öfke romanı Compson ailesinin parçalanma öyküsüdür. Dört bölümden oluşan kitapta, dört ayrı zaman ve anlatıcı kullanılır. Kitapta yoğunlukla bilinç akışı tekniği kullanılmıştır. Şimdi bu bölümlere bir göz atalım;
7 Nisan 1928 - Benyj'nin Anlatımı:
Bu tarihte Benjy 33 yaşındadır 63 Sayfadan oluşan kitabın ilk bölümünde sürekli zamansal değişikliklere tanıklık ederiz. Benjy'nin bazen şu anki haline, bazen çocukluğuna geri döneriz ve bazen de onun on dört yaşındaki haline tanık oluruz. Bu zaman karmaşasının temel nedeni anlatıcının zihinsel engelli olmasıdır. Bu bölümde bilinç akışı tekniği küçük bir bölümde kullanılmıştır. Bunun yerine yoğunlukla diyaloglardan oluşan bir anlatım söz konusudur. Özellikle çocukluğunun anlatıldığı bu diyaloglar okumayı ciddi manada zorlaştırır. Kitapta zaman değişikliklerine italik yazımlarla gidilmiştir. Her italik olan bölüm, anlatımda zamanın değiştiğini bize gösterir.
"Bir ateş vardı. Duvarların üstünde yükseliyor alçalıyordu. Aynada bir başka ateş vardı. Hastalığı kokluyordum. Annemin başına sarılmış bir bezdi hastalık. Saçı yastığının üstünde. Ateş ona erişmedi, ama başında parladı, küpelerinin titrediği başında."-Sayfa 56
2 Haziran 1910 - Quentin'in Anlatımı
Bu tarih, Quentin'in yaşamının son döneminin onun ağzından bilinç akışı tekniğiyle anlatımıdır. Onu ölüme götüren olaylar silsilesini zihninden geçen bir anlatımla tanık oluruz. Bu bölümde tıpkı ilki gibi italik kısımlarla zaman değişimleri yaşanır. Bu bölümde italik kısımlar, Quentin'in kız kardeşi Caddy'le olan ilişkisinin anlatımı ve pişmanlıklarına dairdir. Özellikle bu bölüm, noktalama işaretleri olmayan bilinç akışı örnekleriyle bezelidir.
6 Nisan 1928 - Jason'ın Anlatımı
Bu bölümde, salt kötücül bir karaktere ve onun öfkesine şahitlik ederiz. Kitabın son kısmı olmamasına rağmen ilk iki bölümde satır aralarında anlatılan bir çok olay Jason'ın anlatımında çözümlenir. Bu bölümde de ikinci kısımdaki kadar lezzetli olmasa da yoğun bir bilinç akışı anlatım söz konusudur. Bu bölümde ayrıca, o dönemin Amerikası'nda beyazların siyahilere karşı düşmanlığını ve "aşağı insan" muamelesini Jason'ın kötücül, nefret dolu tavırları üzerinden gözlemleriz.
8 Nisan 1928 - Yazar-Anlatıcının Anlatımı:
Bu bölümde ilk defa üçüncü şahıs anlatımı kullanılır. Artık kardeşlerin anlatımı bitmiş ve yazar anlatıcı olarak devreye girmiştir. Bu bölümde, Caddy'nin kızı Quentin'in Compson ailesinin evinden kaçışına tanıklık ederiz. Jason'ın herkese karşı öfkesi burada daha çok Quentin'e yönelir. Ailenin dağılmadan önceki son zamanlar bu kısımda bizlere sunulur.
-----------------------------------------------------------------
Ses ve Öfke, 1929 yılında yazılmış bir roman olmasına rağmen birçok post-modernist öğeyi içinde barındırır. Metinde çokça zaman değişimlerine tanık oluruz. Zamanlardaki sürekli değişim sebebiyle özellikle ilk iki bölümde gerçeklikle hayal birbirine karışmaktadır. Ayrıca, ilk bölümde Benjy'nin anlatımı, zihinsel engelli bir karakter olmasının da etkisiyle tekinsiz anlatıcı olarak kullanılmıştır. Kitabın birinci bölümünde çokça diyalog anlatımın kullanılması ve sürekli olarak zaman değişimi standart okuru çok rahat denize dökebilecek bir zorluğa sahiptir. Ayrıca ben bilinç akışı tekniğine alışkınım diyen okuru bile çok zorlayacak niteliktedir.
İkinci bölüm, bilinç akışı tekniğinin harikulade bir şekilde kullanımı sebebiyle çok lezzetlidir ama orada da yaşanılan zaman değişimleri okuru yer yer zorlar. Üçüncü bölümde ise karakterin son derece korkutucu özelliklere sahip olması ve anlatımdaki acımasızlık bu sefer de okuru karaktere ve kitaba kar rahatsızlık duymasına sebep olmaktadır. Son bölümse belki de kitabın okuması en kolay ve durağan kısmıdır. Bu kısmın yazılmasında artık yazarın son bir olayla finale gitmek ve üç tane "ben" anlatıcı kullandıktan sonra yazar-anlatıcıyı da devreye sokmak istemesinden kaynaklandığını düşünüyorum.
Bu roman, Goodreads'in okunması zor kitaplar listesinden üçüncü sırada goodreads.com/list/show/827.Most_...
Bu bile aslında kitabı okumaya kalkışmanın ne kadar da zor bir okuma yolculuğuna girileceğinin göstergesi. Noktalama işaretleri olmadan bilinç akışı tekniği kullanılmış, metin içindeki süreklilik arz eden zaman deiğişimleri, her bir anlatıcının kendi bakış açısından çok farklı olayları anlatması ve çokça kullanılan diyalog anlatımlarıyla cidden çok zor bir eser. Fakat bütün bunlara rağmen bu kitabı okumayı düşünen okurlara en büyük tavsiyem, romanı üç ya da en fazla dört günde bitirmeleri. Ses ve Öfke, ara verilerek ya da azar azar okunarak kesinlikle bitirilebilecek bir eser değil. Dört bölümden oluşan bu roman, bölüm bölüm hatta benim yaptığım gibi üçüncü ve dördüncü kısımları bir arada okuyarak üç günde bitirilmesinin en güzel yöntem olduğunu düşünüyorum.
Son olarak, gerek anlatım tarzı ve gerekse de her bir karakterin fazlasıyla farklı özellikle taşımasından kaynaklı bu roman edebiyat tarihinin en önemli ve değişik eserlerinden biridir. Kafa açıcı, zihni karıştırıcı, zor kitaplar okumayı isteyen, seven her okurun mutlaka hayatında en az bir defa okuması gereken bir eser Ses ve Öfke. Ondandır ki okuyun, okutun bu nadide eseri.
Okuyacaklarıma Ekle
294 syf.
·
4 günde
·
Beğendi
·
Puan vermedi
Faulkner'in modern klasikler ve zor okunan kitap listelerinde zirveyi zorlayan şaheseri. Modern klasikler arasında yerini almasını, okumayı zorlaştıran bilinç akışı tekniğini Faulkner'ın oldukça başarılı şekilde kullanmasına borçludur. Sitede okunma sayısı ve yarım bırakılma sayısı yakın kitaplardan. Ama bizim okur kitlemize has bir durum yok. Ses ve Öfke, dünya genelinde okurları en çok zorlayan ve yarım bırakılan kitaplar arasında kendine en üst sıralardan yer buluyor.
Roman dört bölümden oluşuyor. Sonradan Faulkner tarafından eklenen, Compson soyu hakkında bilgiler içeren ve 'mevcut karakterlerimize ne oldu' sorusuna cevap verilen bir ek bölüm de var. Faulkner kitabı öyle bir kurgulamış ki bölümler ilerdikçe yüzmeyi öğreniyorsunuz. Ama sıklıkla yarım bırakılmasının sanırım en büyük nedeni, kitabın başlarında okur henüz su dolu bir küvetin içine bile girmemiş bir seviyedeyken, Faulkner tarafından okyanusun en derin noktasına itilmesinden kaynaklanıyor. Boğulma oranı bu yüzden yüksek. Roman çoğunlukla 1928 yılında üç günlük bir zaman diliminde geçiyor. Görünüşte öyle tabii ki. İncelemenin ilerleyen bölümlerinde açıklamaya çalışacağım bu kısmı. Dünya, Büyük Buhran'a girmeden kısa bir süre önce Büyük Buhran'a giren Compson ailesinin hikayesi anlatılıyor. Ses ve Öfke özünde bir yapboz. Bölümler ilerledikçe parçalar birbirine geçiyor. O yüzden romanı genel anlamda incelemek yerine parçalara ayırarak incelemeye çalışmak en sağlıklısı gibi bana göre. Bu noktadan itibaren spoiler içerecek incelemem. Ama diğer kitapların aksine bu sefer mutlaka spoiler yenilmesi için bu uyarıyı yapıyorum. Her bölümde başarılı şekilde kullanılan farklı anlatım tekniklerini bir kenara bırakırsak çok ilgi çekici ya da klasik mertebesine ulaşabilecek bir konusu yok. O yüzden ne olduğunu bilerek okumak, yarım bırakılmaması ve sudan çıkmış balığa dönmemek açısından bence bu kitap özelinde daha önemli .
7 Nisan 1928: İlk bölümü, Compson ailesinin oğullarından biri olan zihinsel engelli Benjy'nin zihninden okuyoruz. Okurları en çok zorlayan ve en fazla zayiatın verildiği bölüm Benjy'e ait muhtemelen. Karakter tanıtımı ya da betimleme olmadan ve sonradan fark edilen çeşitli zamansal sıçramalar eşliğinde kesinlikle en zorlayan bölüm. Ses ve Öfke'nin 'Ses' kısmı Benjy'e ait. Anlamsız sesler çıkarması dışında bir tane bile cümlesi yok kitapta bu arada. Faulkner zihinsel engelli birinin zihnini o kadar başarılı yansıtıyor ki hem yazar hem de okurun deneyimleyemeyeceği bir durum için büyük ihtimalle olayları bu şekilde görüyorlardır, dedirtti bana. Diğer bir muhteşem başarısı zamansal sıçramaları öylesine birbirine geçiriyor ki birkaç nokta hariç fark edilmesi mümkün değil. Ülkemizde yapılan tek çevirisinde ve YKY basımında yakanılan bazı sıçramalar italik olarak yazılmış. Ama bu konuda bir uyarı yok. Aslında Faulkner ilk bölümde bulunan zaman sıçramalarını farklı renklerle belirtmek istemiş. Ama o zamanlar aşırı maliyetli bir işlem olduğu için yayınevi kabul etmemiş. Faulkner'in düşüncesi maalesef ölümünden sonra hayat bulmuş. İki Faulkner otoritesine danışılarak yapılan bir proje sonrası Benjy'e ait bölümde tam 14 farklı zaman dilimi belirlenmiş, özel ve sınırlı bir basım sonrası fahiş bir fiyattan satışa sunulmuş bu versiyonu.
i.hizliresim.com/VQMkpn.jpg
Burada gözüken sayfada 1912 ya da 1913 tarihinden, 1928 tarihine, oradan da 1908 yılına atlıyor. Evet tek sayfada oluyor bu. Bunu fark ettirmeden ve bütünü bozmadan yapıyor. Ve evet 70 sayfaya yakın bu olayı sürdürüyor. Tam deli işi.
2 Haziran 1910: İkinci bölümde Compson ailesinin bir diğer erkek çocuğu Quentin'in zihnine direkt olarak bilinç akışı tekniğiyle bağlanıyoruz. Tabii bağlantıyı kurmak ilk başta zor. İlk bölümde Benjy çocukluklarını hatırlarken kardeşi Quentin ve zaman sıçramasında (tabii bu konuda bir sıçrama olduğunun farkında olmak pek mümkün değil o sıralarda) mevcut olan bir bayan Quentin var. Tarihler 1910 yılını gösterirken zaman skalasını da ikinci bölümün hemen başında oturtamadığımdan dolayı ben bunu ilk başta bayan Quentin olarak aldım. İlk golü burada yedim. Ama erkek kardeşlerden Quentin olduğu anlaşılıyor ilerleyen sayfalarda. İlk bölümü geçip yine de yarım bırakanların geri kalanı bu bölümde düşüyor sanırım. Diğer bölümlerde alışılagelmiş edebiyat kurallarına kavuşulduğu için ilk iki bölümü geçip yarım bırakan olduğunu pek sanmıyorum. Quentin'in kız kardeşi Caddy'e olan saplantısı ve ensest emareler görülüyor yer yer. Ek bölümde Quentin'in bu tarihte intihar ettiğini öğreniyoruz. Saat ve zaman konusunda gerçekten oldukça vurucu bölümler ve tespitler var. Dümdüz yazsa bile Faulkner'in ne kadar iyi bir romancı olduğuna dair buz gibi kanıt bu kısımlar. Bu bölüme hakim olan buhran, intihar edecek birinin iç dünyasını gerçekten çok başarılı yansıtıyor. Bu arada kitabın başında çevirmen hakkındaki bilgilerde Rasih Güran'ın da intihar ettiği gördüm. Hacettepe hastanesinin üçüncü katından kendini atarak intihar etmiş bu kitap çevirisinden 5-6 yıl sonra.
"Bu saati sana zamanı hatırlayasın diye değil, ara sıra onu bir an unutasın ve soluğunun hepsini onu elde etmek için harcamayasın diye veriyorum."
6 Nisan 1928: Bu bölümden itibaren alıştığımız anlatım kurallarına dahil oluyor kitap. Bu bölümde Compson ailesinin üçüncü erkek evladı ve kitabın öfke kısmını temsil eden Jason'u okumaya başlıyoruz. Bölümde bulunan Quentin'in hangisi olduğu ilk başlarda yine muamma. Daha sonradan Caddy'nin kızı olduğu ortaya çıkıyor ve ilk bölümdeki zaman sıçramaları iyice oturmaya başlıyor. Kitapta kendine ait bir bölümü olmasa bile bu romanın asıl kahramanı Caddy karakteridir kesinlikle. Üç erkek kardeşin yaşamlarını, mutluluklarını ve öfkelerini yüksek derecede etkiler. İkinci bölümdeki ensest emareler bu bölümde de Jason tarafından yinelenir. Caddy'nin kızına Quentin adını koyması da ihtimali yükseltiyor. Ama Faulkner bu konuyu havada bırakmayı seçmiş.
8 Nisan 1928: Son bölümde Compson ailesinin hizmetçisi Dilsey odağımızda. Faulkner anlatımı bu bölüm kendi eline alıyor. En kısa ve etkisiz bölüm bu olmuş. Ama en rahat okunan bölüm de bu bir yandan. Roman, Benjy'e üzülmemiz dışında oldukça sıradan bitiyor.
Faulkner ek bölüm de ise vurucu final eksiğini tamamlamış. Compson soyuna dair bilgiler verdikten sonra son sayfanın son bölümünde Compson ailesine hizmet eden zenciler kısmı kitabın sonundan kat kat daha etkileyici.
"Ve hepsi bu kadar. Aşağıdakiler Compson ailesinden değiller. Zenci bunlar."
En sonda ise Dilsey karakterini tek kelimeyle şöyle açıklamış:
"Katlandılar."
Ses ve Öfke her okura hitap edecek bir kitap değil. Ama sabrederseniz cidden zevkli bir okuma sunuyor. Bitirdikten sonra eğer tekrar okumam deniyorsa en azından dönüp ilk bölümü okumanın yararlı olacağı kanısındayım. Ben inceleme de yazmaya karar verdiğim için incelemeyi yazmadan önce ilk bölümü kitap bittikten sonra okudum. Bana göre ikinci kez okunması gereken kitaplardan kesinlikle.
İyi okumalar.
Okuyacaklarıma Ekle
268 syf.
·
16 günde
·
Puan vermedi
Havuçlu kek ve Faulkner
Önce sondan başa doğru yazılmış hissediyorsunuz. Faulkner okuyucusunun hafızasını sınıyor. Anlattığım her ayrıntıyı hatırla lütfen diyor. Tarihler karışık. İnsanların cinsiyetini algılamak bile zor kimi yerlerde. Sınıfsal topluma atıflar, borsaya i, ekonomiye dokundurmacalar var ama bunu yaparken anlatıcının bakış açısını bir gram şaşmıyor. Okumalı mı okumalı ancak mümkünse düşünebilmek için dünya meşakketinden biraz uzaklaşarak. Huavuçlu kekle beş çayı içer gibi....
Okuyacaklarıma Ekle
268 syf.
·
6 günde
·
8/10 puan
Daha önce okumuş olduğum bir kitapta Ses ve Öfke kitabı ve yazar hakkında anlatılanlardan etkilendiğim için okumaya karar verdiğim bir kitap oldu.
Yazarın en güç ve en güçlü kitabı olarak tanımlanan bu kitap bana göre de okuyucuyu epeyce yoran bir kitap.
Faulkner'ın bu kitapla hem kendi hem de Amerikan romanının gelişmesinde çok etkili olmuştur. Tamamen kendine özgü bir roman tarzıdır.
Yazarın Kuzey ve Güney Amerika'da yaşanmış olan ırkçılıktan esinlenerek kaleme aldığı bir romandır. Yazarın tüm hayal kırıklıkları ve hüzünleri bu romanda mevcuttur.
Kitap tam üç yılda ve beş kez yeni baştan yazılarak tamamlanmıştır. Yirminci yüzyılda yazılmış olan en iyi İngilizce romandan birkaç tanesinden bir tanesidir.
Yazar romanları içerisinde en çok sevdiği romanın Ses ve Öfke olduğunu belirtmiştir. Hatta kitapla ilgili şu cümleyi de kurmuştur : " en iyi başarısızlığım." " Hepsinden çok bu romanın çilesini çektim." diyerek de eklemiştir.
Karışık kronolojisi sebebiyle romanın yapısını zedelemiş olabilme ihtimali olsa da ele aldığı konu ve başarısı da göz ardı edilemez bir gerçektir.
Keyifli okumalar dilerim. :)
Okuyacaklarıma Ekle
Okurlar
Kadın
% 64.1
Erkek
% 35.9
0-12 Yaş
13-17 Yaş
18-24 Yaş
25-34 Yaş
35-44 Yaş
45-54 Yaş
55-64 Yaş
65+ Yaş
© 2022 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.19.58