Abdullahım yakışıklı çocuktu. Peşinde bir yığın güzel kız vardı ama o, gönlünü gözleri olmayan bir kıza kaptırmıştı!
Sahaba dek hayal kuruyordu Abdullahım, gün ışıyınca da onların hayal olduğunu anlıyor, oturup ağlıyordu!
İyi çocuktu vesselam, başka iyileri tanımasaydı belki mutlu da olacaktı!
Hepsi hepsi bir roman, bir yalan hepsi..ama ne vakit bir Nadiye ismi değese kulaklarıma, anam ağlıyor.
Leyla'yı da seviyorum, Rukiye'yi de. Özlem Yenge canımı acıtıyor! Sizin canınızı da acıtacak! Üzgünüm üzgünüm...