Sevginin adını,
'Bulut' koymuşlar;
Ve salmışlar gökyüzüne.
Kimi zaman yokolmuş,
Güneş'te;
Kimi zaman yansıyan desenlerde.
Hatta bazen,
Beyazın tonlarında
Ağlarmış yalnızlığına...Ama,
Tutsak olmamış asla..!
"...Ayşe kız bir öpücük yolladı parmaklarının ucuyla buluta.
Ayşe kızın öpücüğü buluta ulaşınca,bulut şöyle bir şaşırdı.
Ama sonra toparlandı,kocaman bir gül biçimini aldı.
Gökyüzü gökyüzü olalı, bu mavi atlasa böylesine iri ak bir gül açmadı.
Ayşe kız bu ak gülü hayranlıkla seyrederken, bulut yine kımıldadı,
yayıldı, toparlandı, yürek biçimini aldı, yani bulut oldu yine.
Lafı fazla uzatmalayım, o günden sonra bulut Ayşe kızdan ayrılmadı."