“Sormuşlar yoldakine
Kardeş yolun nereye
Ben bilmem rüzgâr bilir
Düştüm yelin önüne.”
Savrulurken ordan oraya, düşmüşken dünya telâşına, koşarken bir hayalin peşinden sevdiğim biri tarafından elime tutuşturuldu “Sevdalım Hayat”
Başlarda ismi çok içimi hoş etti, merak uyandırdı bende. Ama davulun sesi uzaktan hoş gelirmiş işin içine girince çıkmak bilemedim. Bunda sınav telâşımın da etkisi büyük elbette ama yazar politika hayatından o kadar çok bahsetmiş ki ne zaman bitecek de başka konuya geçecek artık diye beklerken başka konulara hiç geçemediğini geçse bile o konuda da işin içine politikayı tekrar tekrar soktuğunu okumuş olmak kaliteli bir okuma yaratmadı bende. Kitap için zengin ömrünün kısa özeti diyorlar ama durup düşünüyorum, elbette tüm iyi yazarlar gibi ülkemizde hak ettiği değeri görememiş, türlü cefalar çekmiş bir yazar ama ben bu kitapta dedikleri gibi zengin bir ömür göremedim. Ayrıca kısa da değildi. Diğer bir yandan babası Zülfü için ‘hayalhanesi geniştir.’ diyor. Doğrudur. Sade ama sadece bunu görmek mümkün kitapta ve tabi Yaşar Kemal ile olan dostluğu... En sevdiğim özelliğinin bu olmasıyla birlikte kitap beni yeterince tatmin etmedi. Yazar hakkındaki düşüncelerim değişti. Her ne kadar müziklerini, bestelerini, bazı kitaplarını beğensem de...
Umarım sizi tatmin edecek, beğeneceğiniz, keyifle okuyacağınız bir kitap olur.
